Techniki operacji bariatrycznych dotyczą chirurgii przewodu pokarmowego, których celem jest osiągnięcie znacznej i trwałej utraty wagi, a także złagodzenie chorób metabolicznych związanych z otyłością (na przykład cukrzyca typu II, wysoki poziom cholesterolu). Za pomocą zabiegu chirurgicznego lekarz zmniejsza objętość żołądka lub skraca część jelita cienkiego.
W obu przypadkach cel jest taki sam: ograniczenie spożywania żywności. Po zabiegu pacjenci zaczynają odczuwać uczucie pełnego żołądka, przyjmując mniejszą ilość pokarmu, zużywając mniej kalorii. Ponadto chirurgia bariatryczna znacząco zmienia preferencje pacjentów w żywności lub diecie. W rezultacie masa ciała danej osoby jest stale zmniejszana.
Kiedy można rozważyć możliwość zastosowania jednej technik operacji bariatrycznych?
Możliwość stosowania chirurgii bariatrycznej powinna być rozważana przez te osoby, których wskaźnik masy ciała przekracza 40 kg / m 2 a stosowanie innych metod odchudzania nie daje trwałych rezultatów. Ponadto, lekarze zalecają operację dla pacjentów, którzy mają wskaźnik masy ciała powyżej 35 kg / m 2, i mają, co najmniej jedną chorobę związane z otyłością, którą można wyeliminować po zmniejszeniu masy ciała.
Choroby współistniejące, które można wyleczyć po zastosowaniu jednej z technik operacji bariatrycznych są udowodnione naukowo:
- Cukrzyca typu II
- Choroba niedokrwienna serca
- Wysokie ciśnienie krwi
- Wysoki poziom cholesterolu we krwi
- Patologiczne chrapanie lub obturacyjny bezdech senny
- Choroby stawów
- Stany po zawale lub po udarze
- Zespół policystycznych jajników
Techniki operacji bariatrycznych
Laparoskopowa operacja pomostowania żołądka – bajpas (bypass żołądkowy)
Podczas laparoskopowej operacji pomostowania żołądka – bajpas, mały żołądek o objętości około 30 ml jest dołączony do przełyku, z którym połączone jest jelito cienkie. Połknięty pokarm przenika przez przełyk do małego żołądka, omijając dwunastnicę i od razu dostaje się do jelita cienkiego. W ten sposób żywność jest przekierowywana przez duży żołądek, dwunastnicę i początkową część jelita cienkiego.
Efekt tej operacji jest osiągany na kilka sposobów. Po pierwsze, nowy żołądek pomieści znacznie mniej jedzenia, co z kolei oznacza mniej kalorii. Po drugie, przekierowanie pokarmu omijającego duży żołądek i dwunastnicę powoduje zmiany w hormonach, które regulują uczucie pełnego żołądka. Zmniejsza uczucie głodu, a także wpływa na mechanizmy, dzięki którym nadwaga nie prowadzi do cukrzycy typu II.
Laparoskopowa resekcja żołądka – rękawowa
Podczas laparoskopowej resekcji rękawowej żołądka, około 80% żołądka jest usuwane wzdłużnie. Pozostała część żołądka jest używana do formowania rurki o średnicy 2-3 cm i objętości 100-150 ml, która jest wypełniona przyjmowanym pokarmem i wywołuje uczucie pełnego żołądka podczas przyjmowania nawet niewielkiej ilości pokarmu. Nowy żołądek zawiera znacznie mniej jedzenia, co z kolei zmniejsza liczbę spożywanych kalorii. Ponadto operacja podobnie jak w pierwszym przypadku wpływa na hormony, które przyczyniają się do poczucia pełnego żołądka, zmniejszają uczucie głodu i regulują poziom cukru we krwi.
Laparoskopowa opaska żołądkowa
Podczas operacji wokół górnej części żołądka instalowany jest silikonowy rękaw, który redukuje światło żołądka w kształcie klepsydry, a tym samym zapobiega dalszemu szybkiemu ruchowi pokarmu. Średnicę opaski można zmienić, wykonując iniekcje płynu przez port wszczepiony pod skórę. Za pomocą opaski żołądkowej można ograniczyć objętość żołądka, a co za tym idzie, ilość spożywanego pokarmu.
Utrata masy ciała po zabiegu będzie wolniejsza i mniejsza, 40-50% nadwagi. Przywrócenie poprzedniej anatomii po założeniu opaski żołądkowej jest możliwe. Założenie opaski żołądkowej nie zmniejsza wchłaniania składników odżywczych, dlatego rzadko występuje niedobór witamin. Główne problemy po operacji to nudności i wymioty. Ponadto mogą wystąpić drobne problemy chirurgiczne, takie jak problemy z portem, zakażenia rany i drobne krwawienie. Opaska żołądkowa jest ciałem obcym, które prędzej czy później będzie wymagało usunięcia lub wymiany.
Techniki operacji batriatrycznych – balon żołądkowy
Instalacja balonu żołądkowego to szybka i prosta niechirurgiczna procedura bariatryczna. Miękki silikonowy balonik jest wkładany do żołądka za pomocą endoskopu. W żołądku pusty balon wypełniony jest jałowym płynem. Wypełniony balon wypełnia większość żołądka i wywołuje uczucie pełności. Balon najlepiej działa z odpowiednią dietą i odpowiednią aktywnością fizyczną. Przy użyciu balonu redukcja masy może wynosić 15-25% nadmiaru wagi. Balon żołądkowy nie nadaje się do długotrwałej utraty wagi. Balon może pozostać w żołądku przez sześć do ośmiu miesięcy, po czym zostaje usunięty lub wymieniony.
Którą technikę operacji bariatrycznych wybrać?
Pomimo faktu, że większość operowanych osób jest zadowolonych z wyników leczenia, wszystkie operacje bariatryczne mają swoje własne ryzyko i skutki uboczne. Tylko podczas rozmowy z chirurgiem można zdecydować, który rodzaj operacji jest najbardziej odpowiedni i bezpieczny dla danej osoby.
Przygotowanie do operacji bariatrycznej
Chirurgia bariatryczna może znacznie zmniejszyć wagę i może znacząco poprawić zdrowie pacjenta. Nie jest to rozwiązanie dla wszystkich problemów zdrowotnych. Operacja jest środkiem do osiągnięcia celu, ale droga do celu i jego utrzymanie oznacza, że pacjent ma motywację, samodyscyplinę i chęć współpracy.
Skuteczność operacji u konkretnej osoby jest niemożliwa do przewidzenia. Jeśli średnio pacjenci tracą około 2/3 swojej nadmiernej wagi, może to skutkować niższą lub większą utratą wagi. Tempo utraty wagi może być różne i są pacjenci, którzy osiągną maksymalną oczekiwaną utratę wagi do końca pierwszego roku i są pacjenci, których masa ustabilizuje się dopiero po dwóch latach od zabiegu. Aby obliczyć możliwą redukcję nadwagi, należy znać idealną wagę pacjenta, która zakładana jest na podstawie literatury opartej na wskaźniku masy ciała (BMI) 25 kg / m2. Ponadto lekarz musi znać wzrost pacjenta. Idealna waga = (wysokość pacjenta w m) 2 X BMI (25 kg / m2).
Na przykład masa ciała pacjenta przed operacją wynosi 130 kg, wysokość 1,68 m. Idealna waga przy wskaźniku masy ciała 25 kg / m2 powinna wynosić 70 kg. Nadwaga u tego pacjenta wynosi 130 kg – 70 kg = 60 kg. Średnio podczas operacji z nadwagą (60 kg) może on stracić 2/3 lub 40 kg. Zatem szacowana waga pacjenta dwa lata po operacji może wynosić 90 kg.
Dieta przedoperacyjna
Im większy wskaźnik masy ciała danej osoby, tym większe ryzyko powikłań pooperacyjnych. Krótkotrwała (2-6 tygodniowa) dieta przed zabiegiem, który obniży wskaźnik masy ciała, a tym samym zmniejszy ryzyko powikłań. Dieta przedoperacyjna składa się z pokarmów bogatych w białko i ubogich w węglowodany oraz zawierająca dużo wody.
Ta dieta jest ważna z trzech powodów:
- zmniejsza się ryzyko krwawienia podczas operacji,
- przyspiesza się regeneracja pooperacyjna
- zmniejsza się wątroba.
Duża wątroba przy otyłości może uczynić operację trudniejszą technicznie. Komplikuje dostęp chirurga do żołądka i zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby podczas operacji. Dieta przedoperacyjna zapewni organizmowi składniki odżywcze, głównie białka.
