Związek kohabitacyjny

Związek kohabitacyjny kontra konkubinat, co wyróżnia, na czym polega

Związek kohabitacyjny to wyjątkowy i specyficzny rodzaj relacji często mylony z konkubinatem. Jest to coraz popularniejsza forma związku między młodymi Polakami. To niezalegalizowana forma współżycia, określana potocznie jako życie na kocią łapę.

Związek kohabitacyjny – co go wyróżnia i na czym polega?

Nazewnictwo kohabitacyjny brzmi skomplikowanie, tymczasem istotna tego związku nie jest tak złożona. Naukowcy wciąż się spierają nad jednoznacznością definicji, chociaż w każdej z definicji prezentowanych przez badaczy istnieje wspólny mianownik. Wyróżnikiem tym jest wspólne mieszkanie. Nazwa wywodzi się z łaciny con i habitare (mieszkać). Jest to zatem taki rodzaj relacji, w której dana para mieszka ze sobą, choć nie jest małżeństwem.

Wspólne zamieszkanie jest konieczne do mówienia o kohabitacji. Najpopularniejsza definicja tego typu związku sformułowana została przez szwedzkiego socjologa Jana Trosta w 1979 roku. Stanowi ona o tym, że „związek kohabitacyjny dotyczy dwóch osób różnej płci, wspólnie zamieszkujących przez dłuższy czas, prowadzących wspólne gospodarstwo domowe i utrzymujących relacje seksualną„. Nie ma tutaj jednak określenia okresu jak długo para ma mieszkać ze sobą by mówić o związku kohabitacyjnym.

Stad pojawiło się uściślenie wprowadzone przez Wojciecha Chechlińskiego, który wskazał iż para ma ze sobą spędzać wszystkie weekendy w ciągu czterech miesięcy lub spędzać razem co najmniej cztery-pięć nocy w tygodniu na przestrzeni co najmniej trzech miesięcy.

Pozostałe cechy relacji

Warto przyjrzeć się pozostałym cechom związku koabitacyjnego oraz życiu codziennemu. Niestety nie ma tutaj jednolitości, gdyż każda para kieruje się zasadami wspólnie wypracowanymi i wygodnymi dla nich dwojga. Ta swoboda w dostosowywaniu kwestii wydatków, obowiązków domowych, spędzania czasu wyróżnia kohabitację od tradycyjnego modelu małżeństwa. Kohabitacja pozbawiona jest stereotypów.

Związek kohabitacyjny może przyjmować różne formy. Część par decyduje się na niego jako etap przejściowy przed małżeństwem – zamieszkują razem, by niejako sprawdzić siebie i relację w związku. Z drugiej strony związek kohabitacyjny jest rozwiązaniem dla osób po rozwodzie bez zamiaru zawierania małżeństwa po raz kolejny. Trzecią formą związku kohabitacyjnego jest związek alternatywny dla małżeństwa (różni się od niego wyłącznie brakiem potwierdzenia prawnego).

Kohabitacja w Polsce

Kiedy sformułowana została definicja tej relacji w Polsce na jej zasadach żyło zaledwie 1% osób. W roku 2017 było ich już 11%, a dane te są niepełne, bowiem ujmowało to badanie związki nieformalne. Kohabitacja spotyka się w Polsce z dużą akceptacją ponad 81% społeczeństwa. Mimo wszystko aż 70% pytanych odpowiada iż sami nie chcieliby w takim związku żyć. W wielu państwach istnieje możliwość zarejestrowania urzędowego związku, który małżeństwem nie jest. Między innymi taka możliwość występuje w Niemczech, Anglii, Grecji. Czechach. W Polsce związku partnerskiego zawrzeć nie można.

Związek kohabitacyjny a konkubinat

Różnica między konkubinatem a kohabitacją jest bardzo mała, bowiem tkwi zaledwie w zamieszkiwaniu. Konkubinat może polegać na relacji związku, którego partnerzy ze sobą nie mieszkają. Potocznie o kohabitacji mówi się konkubinat, jako określenie szersze i zawierające w sobie kohabitację.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *