Impedancja przełyku jest procedurą diagnostyczną opartą na pomiarze impedancji (oporności całkowitej) między elektrodami naprzemiennymi umieszczonymi na specjalnej sondzie wprowadzonej do przełyku chorego. Zazwyczaj badanie przeprowadza się w połączeniu z miernikiem pH umieszczonym na tej samej sondzie. Nowa procedura diagnostyczna opracowana jest w celu badania refluksu żołądkowo – przełykowego.
Impedancja przełyku to metoda pokazująca perystaltykę przechodzenia przez niego ciekłego gazu w oparciu o oporność między elektrodami umieszczonymi w sondzie wprowadzonej do nosa osoby poddawanej badaniu.
Impedancja przełyku – przyczyny zastosowania
Obecnie międzynarodowym standardem diagnozy refluksu żołądkowo-przełykowego jest dzienna wartość pH. Kryterium do pojawienia się refluksu żołądkowo-przełykowego jest obniżenie pH w przełyku poniżej 4 jednostek na wysokości 5 cm powyżej górnej krawędzi dolnego zwieracza przełyku. Jednak współczesne badania pokazują, że objawy tej choroby są często powodowane nie przez kwaśną zawartość treści żołądka, ale przez refluks żółci z dwunastnicy o pH ok. 7 lub przez przepuszczanie pęcherzyków gazu z żołądka przez przełyk.
Sonda o grubości około 2 mm jest wprowadzana do przełyku, gdzie elektrody do pomiaru impedancji i czujnika pH znajdują się w odległości 2 cm. Pojawienie się refluksu żołądkowo-przełykowego wykrywa się za pomocą pomiaru impedancji, a poziom pH określa się za pomocą czujnika pH.
Urządzenie do impedancji przełyku rejestruje występowanie refluksu, czyli zarzucania treści pokarmowej, określa czas trwania tego zdarzenia, czy występuje tylko w nocy czy do zarzucania treści żołądkowej dochodzi również w ciągu dnia. Procedura rejestrująca trwa przez całą dobę. Po czym osoba badana otrzymuje wynik badania z dokładnym opisem.
Wykrywanie refluksu żołądkowo-przełykowego opiera się na fakcie, że:
- Przewodnictwo cieczy jest wyższe niż przewodnictwo ścian przełyku. Dlatego, gdy treść refluksu dostanie się do elektrod w przełyku, rozszerza prześwit przełyku, a przy wzroście przekroju o wysokim przewodnictwie zmniejsza się impedancja, czyli opór między tymi elektrodami.
- Przewodnictwo gazowe jest niższe niż przewodnictwo ścian przełyku. Dlatego, gdy pęcherzyk gazowy dostaje się do elektrod w przełyku, impedancja (opór) między tymi elektrodami wzrasta aż do zerwania obwodu elektrycznego.
Impedancja przełyku – osiągane efekty diagnostyczne
Pomiar impedancji pH przełyku pozwala rozróżnić rodzaj refluksu żołądkowo-przełykowego:
- Kwaśny
- Słabo kwasowy
- Zasadowy
- A także ich skład fizyczny: gaz, ciecz.
Oznaczanie rodzaju i struktury refluksu przełyku perystaltyki i parametrów niezbędnych do ustalenia źródła choroby refluksowej przełyku. Doskonała wartość diagnostyki różnicowej różnych rodzajów tego schorzenia w tym opornej, zgagi, nadwrażliwego przełyku ma zdolność do obliczania następujących parametrów:
- Prawdopodobieństwo skojarzenia objawów daje przesłanki do stwierdzenia, że zaobserwowany związek między objawami a refluksem przełyku nie jest przypadkowy, a dodatni próg> 95%.
- Wskaźnik objawów, opisuje odsetek objawów związanych z epizodami refluksu, próg dodatni> 50%.
- Wskaźnik fal perystaltycznych spowodowany przez refluks. Granica między czynnościową zgagą a nadwrażliwością przełyku wynosi 61%.
- Czas zakwaszenia przełyku (czas ekspozycji na kwas) tj. procent czasu, w którym wartość pH
Impedancja przełyku – rozpoznanie przyczyn występujących objawów
Metoda badania motorycznych i ewakuacyjnych funkcji przełyku, rejestracja refluksu żołądkowo-przełykowego o różnej genezie.
- Pozwala również oszacować początkową kwasowość żołądka w najbardziej fizjologicznych warunkach przez większość dnia.
- Pozwala na zróżnicowane podejście do leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego poprzez ujawnienie powiązań mechanizmu powstawania choroby.
- Pomaga w diagnozowaniu przyczyny bólu w klatce piersiowej, niezwiązanej z chorobami serca (ból przełyku w wyniku zarzucania kwaśnych treści).
- Wyjaśnia przyczyny kaszlu napadowego, duszności i ból gardła (różnicową diagnozę astmy oskrzelowej, chorób górnych dróg oddechowych z objawami refluksu pozaprzełykowego.
- Identyfikuje indywidualne cechy pacjentów (szybkie i powolne metabolity – związki organiczne i nieorganiczne produkowane przez komórki) w leczeniu lekami obniżającymi stężenie kwasów, pozwala na określenie skuteczności takiego leczenia i indywidualnie dobiera dawkę, biorąc pod uwagę oczekiwany wynik.
Impedancja przełyku – dla kogo wskazane jest wykonanie badania?
- Chorzy z nawracającym owrzodzeniem trawiennym nie reagujący na standardowe leczenie.
- Chorzy z częstą zgagą, oporni na leczenie.
- Osoby z atroficznym zapaleniem błony śluzowej żołądka, jeśli podejrzewany jest spadek kwasowości soku żołądkowego.
- Osoby z chronicznym zapaleniem krtani, chrypką.
- Osoby z napadowym kaszlem i atakami duszności, gdy diagnoza astmy oskrzelowej jest kwestionowana.
- Osoby cierpiące na ból w klatce piersiowej o nieznanym podłożu.
- W przypadkach, w których należy wyjaśnić skuteczność leczenia zmniejszającego stężenie kwasu żołądkowego i indywidualnie wybrać opcję leczenia i dawkę.
