ksenofobia

Ksenofobia po polsku – przyczyny, ksenofobia a dyskryminacja

Ksenofobia (z gr. „ksénos”, czyli obcy i „phóbos” – strach) to nic innego jak niechęć wobec obcych, innych, różnych osób od nas samych. Różnice mogą występować na różnym tle, najczęściej dotyczą narodowości, wyznania, kręgu kulturowego i wychowania.

Ksenofobia – przyczyny

Strach przed innymi to w rzeczywistości niechęć wobec inności. Często objawia się ksenofobia niechęcią wobec przyjezdnych mieszkańców, migrantów, mniejszości narodowych, etnicznych, religijnych. Zdarza się również niechęć wobec subkultury, czy orientacji seksualnej. Jedną z przyczyn ksenofobii jest niewiedza. Nieznajomość budzi lęk, a przy tym brak potrzeby poznania innego sprawia iż rodzi się ksenofobia.

Dodatkowo sytuacje pogarsza negatywny obraz inności, często zmanipulowany pogłoskami i wyobrażenie zbudowanym na plotce. Nieufność i uprzedzenie to kluczowe cechy ksenofoba. Przyczyną ksenofobii są zatem stereotypy.

Ksenofobia w Polsce

Jedną z przyczyn ksenofobii w Polsce jest doświadczenie historią. Wychowanie w kulturze chrześcijańskiej prowadzi do wątpliwości i nieufności wobec innowierców, zwłaszcza wyznania islamskiego. W krajach laickich ksenofobia obejmuje katolików. Sprzyja temu uogólnienie, typowe dla ksenofobii. Silny wpływ na rozwój ksenofobii ma kontekst polityczny i strach ogarniający każda sferę życia. Przejawy ksenofobii mogą mieć różny charakter.

Skale uprzedzeń doskonale oddaje opracowana jeszcze w latach 50tych XX wieku piramida nienawiści Gordona Allporta. Początkowo są to negatywne opinie i komentarze, mówiąc współcześnie fala hejtu. Wydają się one nieszkodliwe, ale faktycznie podsycają nienawiść. Z czasem pojawia się unikanie inności i pogłębianie niewiedzy w jej zakresie. Brak więzi z osobami innymi od siebie prowadzi do generowania plotek i oprzędzeń. Czasem ksenofobia to forma ukrycia własnych kompleksów.

Ksenofobia a dyskryminacja

Granica między niechęcią a dyskryminacją jest dość płynna i bardzo cienka. Dyskryminacja zaczyna się od działań, które są ukierunkowane na niekorzyść „obcych”. Objawem takiego działania może być zakaz zatrudnienia z powodu orientacji seksualnej lub pochodzenia. Kolejnym etapem intensyfikacji ksenofobii jest atak fizyczny i agresja. Bardzo często atak fizyczny dotyczy niewinnej osoby, która jest przedstawicielem grupy „innych” np. ma czarną skórę. Najwyższym stadium piramidy nienawiści jest eksterminacja, która jak najbardziej dotyczy również ksenofobii.

Polska uchodzi za kraj ksenofobów, głównie za sprawą niskiej tolerancji mniejszości narodowych, religijnych, a ostatnio również za niechęć do imigrantów. Polska w badaniu Amnesty International „Refugees Welcome Index” zajęła 24. na 27 miejsc pod względem negatywnego nastawienia do uchodźców. W kraju codziennie dochodzi do wielu ataków ksenofobicznych. W Polsce karalność ksenofobii jest dopuszczona kodeksem karnym w artykule 119 par. 1 dotyczącym dyskryminacji. Ponadto ataki ksenofobiczne są kartan na podstawie art 257 dotyczącego rasizmu czy art. 256 (par. 1, par. 2, par. 3, par. 4), które mówią o propagowaniu faszyzmu lub innego ustroju totalitarnego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *