Trądzik różowaty – trądzik pospolity, kojarzony najczęściej z okresem dojrzewania, to choroba mogąca trwać wiele lat, której koniec następuje przeważnie z ustabilizowaniem nastoletniego układu hormonalnego. Dostępne kremy, maści czy kwas glikolowy, migdałowy albo azelainowy czy salicylowy – przynoszą pewną wizualną poprawę. Niestety nie zwalczają samych przyczyn choroby, lekarstwem jest czas.
Przewlekły stan zapalny skóry – trądzik różowaty
Trądzik różowaty natomiast pojawia się przeważnie w późniejszych latach i ma o wiele cięższy przebieg. To stan zapalny skóry twarzy o bardzo zróżnicowanym podłożu, dlatego jego leczenie również uzależnione musi być od stopnia zaawansowania, postaci choroby czy predyspozycji samego pacjenta. W skrajnych przypadkach trądzik różowaty zwalcza się metodami chirurgicznymi.
Odróżnienie czterech postaci trądziku różowatego
Oczywiście osoba pozostająca pod opieką dermatologa czy lekarza pierwszego kontaktu, nie dokonuje samodzielnie oceny zaawansowania czy postaci swojej jednostki chorobowej. Na podstawie samych oględzin lekarz jest w stanie wyróżnić jedną z czterech podstawowych postaci trądziku różowatego:
rumieniową z miejscowymi teleangiektazjami, a więc pajączkami – osłabionymi i rozciągniętymi naczynkami krwionośnymi skóry, które jednak ustępują przeważnie po około kwadransie od zniknięcia czynnika drażniącego skórę, np. zimnego powietrza
grudkowo-krostkową, która może być kojarzona błędnie z trądzikiem pospolitym. Początkowo nadaje się do dość skutecznego leczenia objawowego, choć nieprawidłowo potraktowana może przejść w dużo groźniejszą postać
naciekowo-przerostowa, najczęściej wynika z dalszego zaogniania stanu zapalnego skóry i nieodpowiedniego traktowania grudek, krostek i łojotoku we wcześniejszych postaciach
oczna – może nie jest tak łatwo dostrzegalna na pierwszy rzut oka, ponieważ rumień, teleangiektazje ani krostki nie muszą być tak widoczne, natomiast objawy jak pieczenie i łzawienie oczu oraz nawracające infekcje gałki ocznej czy powiek są dla samego pacjenta więcej niż uciążliwe.
Zwracanie uwagi na pierwsze objawy trądziku
Dostępność preparatów aptecznych bez recepty działających miejscowo na pierwsze oznaki trądziku sprawia, że wiele osób nie decyduje się na wizytę u lekarza czy dermatologa lub nawet w salonie kosmetycznym, gdzie można usłyszeć prawidłową diagnozę swojego stanu chorobowego.
Warto wiedzieć jednak, jakie są główne początkowe objawy trądziku różowatego, które natychmiast powinny alarmować i zmuszać do zmiany nawyków pielęgnacyjnych twarzy. Najważniejsze z nich, to:
nawracający rumień, zwłaszcza w centralnej części twarzy. Pojawia się po ekspozycji skóry na drażniące czynniki jak kosmetyki, światło słoneczne, bardzo zimne lub gorące powietrze, dym tytoniowy itp.
pojawiające się podskórnie pierwsze zgrubienia i stwardnienia oznaczające przeważnie zbieranie łoju i tworzenie środowiska bakteryjnego
pajączki i obrzmienia okolic twarzy ustępujące przeważnie po około piętnastu minutach od wystąpienia czynnika drażniącego
pieczenie i swędzenie skóry twarzy – zwłaszcza okolic nosa, kącików ust i oczu, rzadziej przechodzących w kierunku uszu, policzków czy szyi.
