Zaburzenia eksplozywne przerywane to okresowe, niekontrolowane wybuchy gniewu. Prawdopodobnie każdemu człowiekowi zdarzają się sytuacje, w których nie daje już rady i wybucha gniewem. W niektórych przypadkach jednak takie epizody zdarzają się niezwykle często. Co więcej, niejednokrotnie trudno jest znaleźć źródło takiego zachowania. Wówczas istnieje duże wskazanie, że człowiek ten może cierpieć na okresowe zaburzenia eksplozywne. Badaczom nie udało się jeszcze jednoznacznie wskazać, jakie elementy ponoszą odpowiedzialność za kształtowanie się tego problemu. Istnieją jednak pewne hipotezy dotyczące przyczyn i mechanizmów tworzenia się opisywanej jednostki chorobowej.
Zaburzenia eksplozywne przerywane są to nieprawidłowości, które zaliczane są do schorzeń związanych z kontrolą impulsów. Określony problem nie jest umieszczany w grupie chorób psychicznych. W klasyfikacji medycznej występuje jako jedno z zaburzeń psychicznych.
Elementem różnicującym pojawiające się sporadycznie napady gniewu od podobnych zdarzeń o charakterze patologicznym, jest to, co przyczynia się do ich wystąpienia. W odniesieniu do czasowych zaburzeń eksplozywnych pacjenci wykazują reakcje niewłaściwe nawet na nieznacznie denerwujące ich sytuacje. Niejednokrotnie też powodów prowadzących do gniewu trudno jest się doszukać.
Zaburzenia eksplozywne przerywane – objawy
Wśród licznych symptomów świadczących o obecności zaburzeń eksplozywnych przerywanych wymienia się następujące:
- sytuacje agresji (o charakterze werbalnym oraz fizycznym) kierowane w stosunku do różnych osób, zwierząt, a nawet rzeczy. Biorąc pod uwagę ostatni czynnik, niejednokrotnie dochodzi do niszczenia mienia;
- epizody agresji połączone z obecnością dolegliwości o charakterze somatycznym, a więc jąkanie się, wzmożona czynność serca, intensywne pocenie ciała.
Gdy dojdzie do epizodu agresji, osoby cierpiące na wskazane schorzenie zaczynają doświadczań ulgi i rozładowania emocji, ale również mogą pojawić się wyrzuty sumienia związane z daną sytuacją.
Identyfikacja czasowych zaburzeń o charakterze eksplozywnym może nastąpić u człowieka, który ma więcej niż 6 lat. Co więcej, ważne jest także wykluczenie pozostałych przyczyn wskazanych wyżej symptomów. Wśród nich wymienia się obecność u konkretnej osoby choroby psychicznej bądź też przyjmowanie przez niego związków psychoaktywnych, na przykład narkotyków.
Zaburzenia eksplozywne przerywane – przyczyny
Patogeneza dotycząca zaburzeń eksplozywnych przerywanych jest współcześnie nie do końca znana. Zasadnicze elementy, które potencjalnie łączone są z określoną nieprawidłowością, różnicuje się na trzy grupy:
- psychologiczne,
- elementy genetyczne,
- kwestię powiązane z neuroprzekaźnikami funkcjonującymi w obszarze ośrodkowego układu nerwowego.
Czynniki powiązane ze sferą psychologiczną, czasami traktowane jako źródło okresowych zaburzeń eksplozywnych są następujące:
- przeżycie zdarzenia o charakterze traumatycznym w okresie dzieciństwa, na przykład wykorzystanie seksualne,
- niewłaściwe wzorce zachowań pojawiające się w rodzinie chorego (zaburzenia eksplozywne przerywane bardzo często obserwowane są u osób, które dzieciństwo spędziły w rodzinach, w których obecne były zachowania agresywne oraz przemoc),
- przeżycie odrzucenia.
Co więcej, dostrzega się również wpływ czynników o charakterze genetycznym na kształtowanie się zaburzeń eksplozywnych przerywanych. Wskazane podejrzenie zostało wysunięte między innymi na podstawie tego, że niezwykle duże niebezpieczeństwo schorzenia obserwowane jest u ludzi, których członek rodziny również doświadcza określonej jednostki..
Szukając przyczyn prowadzących do ujawnienia się zaburzenia eksplozywnego przerywanego, dostrzega się również nieprawidłowości w zakresie poziomów neuroprzekaźników w obszarze struktur ośrodkowego układu nerwowego. Biorąc pod uwagę przeprowadzone badania, przyczyna choroby może brać się z niedoborów serotoniny. Niedostateczna ilość wskazanego neuroprzekaźnika może ujawniać nie tylko rozwój depresji, ale także zwiększać niebezpieczeństwo pojawiania się zachowań o charakterze agresywnym.
Co więcej, obecne są również przypuszczenia, które dotyczą znaczenia zaburzeń hormonalnych w omawianym problemie. Dyskusje w tym aspekcie koncentrowane są wokół zwiększonego stężenia testosteronu. Wynika to również z faktu, że opisywane zaburzenie częściej pojawia się u mężczyzn niż u płci pięknej.
Mimo powyższych wskazań powody prowadzące do kształtowania się zaburzeń eksplozywnych przerywanych nie są do końca jasne. Osobom, które doświadczają określonego problemu, a także ich rodzinom zaleca się poszukiwanie pomocy. A także wsparcia u profesjonalistów zajmujących się ochroną zdrowia psychicznego. Wykorzystanie metod opartych na psychoterapii ora stosujących preparaty farmakologiczne może przyczynić się do tego, że niekontrolowane epizody agresji i wybuchy gniewu przestaną się pojawiajć. Dzięki temu osoba dotknięta schorzeniem będzie mogła zdecydowanie lepiej funkcjonować pod względem społecznym, a także zawodowym.
