Przewlekła obturacyjna choroba płuc

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – w jaki sposób się rozwija?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest jednostką chorobową, która przez wiele lat może nie dawać żadnych symptomów. Jest to znaczne zwężenie dróg oddechowych. Osoba chora nie jest w stanie wypchnąć powietrza z płuc, jego nabranie także przyczynia się do pewnych trudności. Osoba doświadczająca obturacji oskrzeli czuje duszność, a także ucisk w klatce piersiowej. Bardzo często także słyszy się świszczący oddech.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc a palenie papierosów

Zasadnicza przyczyna obturacyjnej choroby płuc to palenie papierosów. Podkreślić należy fakt, że w dymie papierosowym zawartych jest ponad 4 tysiące substancji, które przedostają się do płuc. Co więcej, związki te wykazują dużą toksyczność mobilizując nasze płuca do obrony, a więc produkcji większej ilość śluzu. Ponadto, pewne substancje znajdujące się w dymie papierosowym przyczyniają się do blokownia ruchu rzęsek doprowadzając tym samym do niszczenia płuc.

Pozbawiają przez to płuca możliwości samoczyszczących. Takie działanie doprowadza do rozwoju choroby, która określana jest mianem przewlekłego zapalenia oskrzeli, której pierwszym symptomem jest kaszel. Niebezpieczne związki, które pochodzą z dymu papierosowego oraz zanieczyszczenia powietrza osadzają się na substancji śluzowej pokrywającej drogi oddechowe. Śluz powoduje zatrzymywanie określonych zanieczyszczeń, a w dalszej kolejności miliony rzęsek przesuwają je powtórnie do gardła. Odruch kaszlu przyczynia się do usunięcia części zanieczyszczeń.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – w jaki sposób się rozwija?

Podkreślić należy fakt, że duża ilość toksycznych substancji przedostaje się do pęcherzyków płucnych. W celu unieszkodliwienia toksyn wysyłane są elementy obronne organizmu w postaci białych krwinek, które zwane są leukocytami. W walce z niebezpiecznymi substancjami pewna część białych krwinek ginie i ulega rozpadowi w tkance płucnej przyczyniając się do uwolnienia elastazy.

Określony enzym wpływa na powstanie uszkodzeń włókien sprężystych znajdujących się w płucach oraz sprawia, że wiele pęcherzyków płucnych ulega zanieczyszczeniu oraz rozdęciu. Jest to charakterystyczne dla rozedmy płuc. Podkreślić należy istotność faktu, że pęcherzyki te pełnią bardzo ważną rolę w procesie wymiany gazowej. Otoczone są przez naczynka włosowate, za których pośrednictwem płynie krew zbierająca z całego organizmu człowieka dwutlenek węgla, który należy do zbędnych produktów przemiany materii.

Pęcherzyki płucne pozyskują dwutlenek węgla (proces wdychania), natomiast krew nasyca się tlenem. W sytuacji, gdy pęcherzyków płucnych jest niewiele dochodzi do niedotlenienia organizmu. Nałożenie zniszczeń spowodowanych przez przewlekłe zapalenie oskrzeli, a także rozedmę płuc prowadzi do rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – objawy

Przewlekła obturacyjna choroba płuc przez długi okres nie prezentuje żadnych symptomów. Jednakże schorzenie postępuje i powoduje znaczne uszkodzenia płuc, ktore tylko w pewnej części są odwracalne. Na początku pojawiają się nieznaczne problemy z procesem oddychania podczas wysiłku fizycznego, który w przeszłości wykonywany był bez najmniejszego problemu.

Podkreślić należy fakt, że pogorszenie sprawność dostrzegalne jest, gdy zniszczeniu ulegnie połowa płuc. Dochodzi do objawu kaszlu oraz odkrztuszania plwociny, przede wszystkim w porach porannych po zetknięciu z chłodnym powietrzem. W dalszej kolejności duszności nasilają się również podczas odpoczynku czy snu. Dalszy rozwój schorzenia skutkuje odczuwaniem ucisku w klatce piersiowej. Przy każdym oddechu słychać także głośny świst.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – diagnostyka

Diagnostyka przewlekłej obturacyjnej choroby płuc polega na przeprowadzeniu następujących badań: spirometria (pozwala na stwierdzenie czy nasze płuca są starsze niż nasz wiek), gazometria (badanie stężenia gazów we krwi), pulsoksymetria (badanie zawartości tlenu we krwi), a takze RTG płuc. Zdjęcie RTG pozwala na rozpoznanie zaawansowanego stopnia rozedmy płuc oraz pewnych cech zapalenia oskrzeli.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – tlen na receptę

W sytuacji, w której przeprowadzone badania potwierdzą obecność przewlekłej obturacyjnej choroby płuc bez znaczącego stopnia zaawansowania, zwykle wystarczające jest rzucenie palenia, wprowadzenie zasad zdrowego odżywiania się, a także podjęcie systematycznych ćwiczeń. W przypadku, gdy choroba charakteryzuje się dużym stopniem zaawansowania szanse na powrót do zdrowia są niewielkie. Jednakże, warto podjąć działania w celu przedłużenia sobie życia.

Warunek polega na rzuceniu palenia, przyjmowaniu preparatów, które rozszerzają oskrzela oraz wykazują działanie przeciwzapalne. Istotne są również środki o działaniu wykrztuśnym, a także tlenoterapia. Zastosowanie tlenu nie leczy ale przynosi ulgę. W pewnych sytuacjach lekarze podejmują leczenie z wykorzystaniem zabiegu chirurgicznego. Wykonuje się w tym przypadku przeszczep płuc bądź operację zmniejszającą ich objętość. Usuniecie płuc wpływa na zmianę ułożenia żeber, co zapewnia lepszy proces oddychania.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *