Metody leczenia niepłodności są skuteczne, jeżeli zostaną prawidłowo dobrane do danego przypadku. Bardzo ważne jest przeprowadzenie pełnego badania i prawidłowego określenia przyczyny niepłodności u danej pary. Jednak bardzo często istnieje kilka przyczyn niepłodności. Ponadto istnieją indywidualne cechy wpływające na płodność partnerów.
Nie można zapominać, że wraz z wiekiem maleje prawdopodobieństwo ciąży i narodzin zdrowego dziecka. Dlatego, jeśli leczenie niepłodności jest nieskuteczne przez 1 rok, konieczna jest zmiana taktyki medycznej, wybór innej metody. Obecny stan wiedzy i istniejące metody nie zawsze pozwalają na natychmiastowe zidentyfikowanie wszystkich cech rozwoju i kombinacji patologii u konkretnych osób. W praktyce czasami lekarz musi przeprowadzić próbny cykl leczenia, zgodnie z wynikami, które wyjaśniają diagnozę i podejmuje on decyzję o zmianie metody leczenia.
Metody leczenia niepłodności wewnątrzwydzielniczej u kobiet
W przypadkach, gdy nieprawidłowości w procesie owulacji i funkcjonowania ciałka żółtego są spowodowane zaburzeniami metabolicznymi (na przykład otyłością lub niedoborem masy ciała), cukrzycą, patologią tarczycy, nadnerczami lub innymi chorobami endokrynologicznymi, zazwyczaj wystarczy przywrócić normalny cykl menstruacyjny.
Jeśli jednak nie jest możliwe zidentyfikowanie przyczyny braku owulacji lub leczenie choroby podstawowej nie prowadzi do przywrócenia pełnowartościowej owulacji, ginekolodzy stosują terapię stymulującą. Stymulacja owulacji z reguły odbywa się za pomocą leków hormonalnych i wymaga obowiązkowego monitorowania za pomocą ultradźwięków odpowiedzi jajników. Dodatkowe metody kontroli to także monitorowanie hormonalne i podstawowe pomiary temperatury. Uważa się, że przy prawidłowym leczeniu niepłodności 70–80% kobiet z niepłodnością hormonalną może zajść ciążę.
Leczenie niepłodności – niedrożność jajowodów
Do niedawna najczęstszym leczeniem jajowodów w niepłodności kobiet była metoda zachowawcza oparta na hydrotubacji. Metoda polega na wtrysku płynnych leków pod ciśnieniem do jamy macicy. Hydrotubacje wykonywano za pomocą kursów 5-10-15 procedur. Fakt, że metoda często powoduje zaostrzenie przewlekłego zapalenia wraz nadmiernym rozciągnięciem ścian jajowodów, dlatego procedura wyrządzą więcej szkody niż pożytku.
Leczenie chirurgiczne niepłodności jajowodów można wykonać w dwóch podejściach. Pierwszy polega na rozwarstwieniu przedniej ściany brzucha. Jednak ta metoda jest traumatyczna; wymaga dość długiej hospitalizacji. W drugiej metodzie stosuje się laparoskopię. Główną zaletą laparoskopii względem laparotomii jest znacznie mniejsze ryzyko zarówno w odniesieniu do powodowania szkody dla zdrowia kobiety, jak i w odniesieniu do nawrotu powstawania zrostów, a także szybkiego powrotu po zabiegu do aktywnego życia. Jednak możliwości chirurgicznego leczenia niepłodności jajowodów są ograniczone, a powodzenie operacji zależy od wielu powodów. Powtarzające się operacje na jajowodach są generalnie mało obiecujące.
Leczenie niepłodności u kobiet ze zmianami organicznymi jajowodów jest dość skomplikowane. W takich przypadkach lekarze często korzystają zarówno z leczenia zachowawczego, jak i chirurgicznego. Leczenie zachowawcze stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia macicy nie jest wystarczająco skuteczne. Należy również pamiętać, że przy długotrwałym leczeniu zachowawczym rozwijają się w nich poważne zaburzenia anatomiczne i czynnościowe. Dlatego, jeśli trwająca konserwatywna terapia niepłodności nie prowadzi do wyleczenia, lepiej jest usunąć chore jajowody. Leczenie czynnościowej niepłodności jajowodów (bez zmian anatomicznych) obejmuje stosowanie psychoterapii, środków uspokajających, korektę zaburzeń hormonalnych. Balneoterapia – kąpiele wodorosiarkowe i inne metody fizjoterapeutyczne znalazły szerokie zastosowanie w tej dziedzinie.
Leczenie niepłodności – endometrioza
Leczenie endometriozy jest dużym problemem. Obecnie szeroko stosowane są zarówno chirurgiczne, jak i konserwatywne metody leczenia. Leczenie chirurgiczne niepłodności odbywa się głównie za pomocą laparoskopii i polega na usunięciu ognisk endometriozy lub ich kauteryzacji za pomocą specjalnych narzędzi i sprzętu. Warunkiem skuteczności leczenia chirurgicznego endometriozy jest stosowanie terapii hormonalnej po zabiegu chirurgicznym, przez co najmniej 2-3 miesiące, aby uniknąć nawrotów, ponieważ nie można zagwarantować całkowitego usunięcia ognisk endometriozy.
Tak, więc nowoczesna terapia endometriozy jest kompleksem leczenia chirurgicznego i zachowawczego. Leczenie zachowawcze obejmuje terapię hormonalną i niehormonalną. Istnieje kilka obszarów terapii hormonalnej w endometriozie. Jednym z nich jest stosowanie leków pochodzących z progesteronu. Ich efekt terapeutyczny wynika z faktu, że długotrwałe stałe stężenie progesteronu, które występuje podczas ich podawania, prowadzi do zaniku ognisk endometriozy. Jednak jednocześnie funkcja normalnego endometrium jest przez długi czas silnie tłumiona. Dlatego, jeśli kobieta jest zainteresowana szybkim zajściem w ciążę, lepiej jest użyć innych leków.
Metody leczenia niepłodności
Jedną z metod leczenia niepłodności jest stosowanie leków tj. pochodnych testosteronu: męskiego hormonu płciowego. Istotną wadą tej grupy leków są bardzo częste działania niepożądane, polegające na zwiększonej utracie włosów, zmniejszonych gruczołach sutkowych, chrypliwym głosie itp. Zjawiska te są tymczasowe i zanikają po zakończeniu leczenia. W leczeniu niepłodności kobiet również nie są one na pierwszym miejscu.
W ciągu ostatnich 10 lat uzyskano dobre wyniki, zarówno z punktu widzenia leczenia endometriozy, jak i z punktu widzenia przezwyciężania niepłodności kobiet, dzięki zastosowaniu tak zwanych agonistów hormonu uwalniającego gonadotropinę. Ważne jest, aby stosowanie agonistów, stwarzało korzystne warunki do zajścia w ciążę w przypadkach leczenia niepłodności za pomocą zapłodnieniu metodą in vitro. Terapia niehormonalna obejmuje eliminację bólu, wpływ na układ odpornościowy, wsparcie funkcji wątroby i trzustki, a także leczenie chorób towarzyszących.
Leczenie niepłodności u mężczyzn
W zależności od zidentyfikowanych przyczyn leczenie niepłodności męskiej może być zachowawcze (hormonalne, przeciwzapalne) lub chirurgiczne. U wielu mężczyzn techniki mikronaczyniowe mogą przywrócić przepuszczalność przewodu nasiennego. Niestety, skuteczność takich operacji w leczeniu niepłodności pozostaje niska. Wraz z pojawieniem się technik wspomagających rozród praktycznie przestały być stosowane, ponieważ ich skuteczność w przezwyciężaniu najcięższych form męskiej niepłodności jest dziesięciokrotnie wyższa niż wszystkich innych.
Istnieje wiele powodów, które prowadzą do występowania niepłodności męskiej. Do takich przyczyn należą:
- wady wrodzone,
- uszkodzenia i obrażenia narządów płciowych,
- choroby przenoszone drogą płciową,
- alkohol,
- zażywanie narkotyków i palenie papierosów.
Po zdiagnozowaniu i zidentyfikowaniu przyczyn niepłodności wybierany jest odpowiedni program leczenia.
Leczenie niepłodności męskiej może obejmować:
- Chirurgia. Na przykład żylaki powrózka nasiennego, są leczone chirurgicznie, a niedrożność nasieniowodów można wyeliminować. Można również przywrócić płodność po wazektomii. W przypadku, gdy w spermie nie ma plemników. Wtedy są one uzyskiwane bezpośrednio z jądra lub najądrzy i wykorzystywane do sztucznego zapłodnienia.
- Leczenie zakażeń. Antybiotykoterapia może zwalczać infekcje dróg rodnych, ale nie zawsze pomaga przywrócić płodność.
- Leczenie problemów seksualnych. Gdy występują zaburzenia erekcji lub przedwczesny wytrysk istnieje możliwość przywrócenia zdolności do poczęcia.
- Terapia hormonalna. Terapię zastępczą hormonami lekarz przepisuje w przypadku odchyleń stężenia określonych hormonów we krwi.
- Metody sztucznego zapłodnienia. Obejmują one pozyskiwanie nasienia (po wytrysku, ekstrakcji lub od dawców nasienia). Ich wprowadzenie do żeńskich narządów płciowych lub zapłodnienie poza kobiecym ciałem (w tym przez iniekcję). W rzadkich przypadkach płodność męska nie została przywrócona, a ostatnią szansą na zostanie rodzicem jest użycie nasienia dawcy lub adopcja.
