Autyzm atypowy należy do całościowych zaburzeń rozwoju człowieka. W odróżnieniu jednakże od autyzmu wczesnodziecięcego podstawowe symptomy występują w 3 roku życia, i chociażby zdecydowanie później. Są także wypadki diagnozy w wieku dojrzałym.
Autyzm atypowy to zaburzenie klasyfikowane do całościowych zaburzeń rozwoju. Tak jak nie ma dwóch jednakowych wypadków jego tradycyjnej formy, tak ciężko wyraźnie określić charakterystyczne symptomy autyzmu atypowego, jakie będą dotyczyć każdego dziecka. Identycznie jest z leczeniem oraz kuracją, jakie muszą być niezwykle zindywidualizowane. Diagnostykę ponadto komplikuje fakt, iż jego objawy pojawiają się niezwykle późno.
Autyzm atypowy a dziecięcy
Autyzm atypowy od dziecięcego różni się przede wszystkim tymże, iż jego symptomy pojawiają się późno, po trzecim roku życia. Wczesny autyzm dziecięcy tymczasem zaczyna prezentować symptomy do trzeciego roku życia dziecka. Inna rozbieżność pomiędzy autyzmem atypowym i dziecięcym to brak poniektórych symptomów autystycznych – uważanych za kryteria autyzmu – w wypadku autyzmu atypowego.
Aby mówić o autyzmie atypowym, mogą występować obie owe rozbieżności (późny początek dolegliwości oraz mała ilość symptomów) bądź jedynie jedna spośród nich (np. początek dolegliwości przed trzecim rokiem życia, lecz symptomy wciąż niepozwalające na pełną diagnozę autyzmu). Tak właściwie ciężko jest określić, jakie są symptomy autyzmu atypowego, ponieważ różnią się one we współzależności od wypadku – zarówno typem symptomów, jak również ich natężeniem. Autystyczne całościowe schorzenia rozwoju dotykają przede wszystkim rozwoju społecznego dziecka, rozwoju komunikacji werbalnej oraz niewerbalnej, wyrażania siebie, i również odbierania czynników zmysłowych.
Autyzm atypowy może wywołać symptom specyficzny dla autyzmu dziecięcego, np. trudności z komunikacją niewerbalną, lecz jednocześnie nie zakłócać potrzeb dziecka dotyczących kontaktu z pozostałymi ludźmi. Autyzm dziecięcy to zazwyczaj równoczesne kłopoty z komunikacją i niechęć do kontaktu. Dzieci chorujące na autyzm atypowy mogą również okazywać predyspozycje do stereotypowych postępowań oraz zainteresowań bądź mieć kłopoty z nauką mowy, empatią, przy równoczesnym braku pozostałych symptomów kwalifikowanych do kryteriów autyzmu.
Przyczyny
Przyczyny autyzmu atypowego nie zostały do końca odkryte oraz poznane poprzez badaczy. Do elementów zagrożenia wystąpienia owej choroby należą: wcześniactwo, niska waga przy narodzeniu, starszy wiek rodziców, stosowanie poniektórych środków, skażenie środowiska. Najczęstszymi wrodzonymi czynnikami uważanymi za przyczyny autyzmu atypowego są:
- mutacja o nazwie zespół łamliwego chromosomu X,
- stwardnienie guzkowate,
- mutacja genu ADA2
- mutacje poniektórych genów z regionu chromosomów 2 oraz 7.
Do elementów zagrożenia należą także toksoplazmoza w ciąży, dziecięce porażenie mózgowe i urazy okołoporodowe.
Autyzm atypowy – symptomy
Symptomy autyzmu atypowego zwykle pojawiają się niezwykle późno. Do 3. roku życia dziecko może rozwijać się dobrze. Przeważnie przejawia charakterystyczne dla spectrum autyzmu kłopoty z komunikacją oraz tworzeniem więzi społecznych. Symptomy autyzmu atypowego mogą odstawać od tradycyjnych objawów schorzenia. Zwykle nie są spełnione 3 główne kryteria badawcze, bądź symptomy w 2 z 3 tychże kryteriów nie są dość zintensyfikowane. Dziecko może na przykład wykazywać kłopoty z komunikacją. Dobrze się wysławiać oraz budować zdania lub mieć kłopoty z porozumiewaniu się z innymi ludźmi, lecz nie potrzebować samotności.
Autyzm atypowy – leczenie
Autyzm jest nieuleczalny, lecz należy pamiętać, iż wiąże się to z jego specyfiką jako schorzenia. Mianowicie autyzm to nie choroba, co generalnie zmienia sytuację. Dolegliwość jest albowiem stanem statycznym. Natomiast schorzenie rozwojowe to sytuacja, gdy rozwój człowieka przebiega odmiennie aniżeli u pozostałych już od pierwszych lat życia. Tak zatem nie da się wyleczyć autyzmu. Nie dlatego, iż jest to nieuleczalna choroba, jedynie dlatego, iż osoba z autyzmem jest inaczej aniżeli my stworzona. Są terapie, mające na celu pomoc osobie z autyzmem w dostosowaniu się do życia w świecie.
Gdy u dziecka stwierdzony zostanie autyzm atypowy, niezwykle istotne jest jak najwcześniejsze zastosowanie terapii. Doskonała jest wszechstronna psychoterapia dopasowana do konkretnego wypadku. W każdym stwierdzonym wypadku autyzmu, w tymże autyzmu atypowego, istotne jest, aby u dziecka rozwijać chociaż niewielkie zainteresowanie otoczeniem i kompetencje językowe oraz socjalne. Polegające na tworzeniu więzi z rówieśnikami oraz z opiekunami. Terapia jest zawsze dopasowywana do osobistych potrzeb osoby autystycznej. Istotne jest, żeby obejmowała całą rodzinę, jaka wspólnie będzie próbować rozwiązywać codzienne sytuacje.
Najlepiej gdy opracowuje się specjalistyczny program dla rodziców, jacy winni dobrze rozumieć specyfikę schorzenia, na które cierpi ich dziecko. Praca z autystycznym dzieckiem nie ogranicza się jedynie do wizyt w gabinecie lekarza. Wszystko winno dziać się w połączeniu z najbliższym otoczeniem dziecka. Gdyż tak tylko nauczy się ono komunikować oraz nawiązywać więź z innymi.
