Ropowica przestrzeni przygardłowej

Ropowica przestrzeni przygardłowej – przyczyny, objawy, leczenie

Ropowica przestrzeni przygardłowej jest stanem zapalnym, który bardzo często pojawia się jako powikłanie powstałe na skutek infekcji o charakterze bakteryjnym w obszarze gardła oraz jamy ustnej. Schorzenie ma miejsce bardzo rzadko, jednakże podkreślić należy, że jest to stan, który bezpośrednio zagraża życiu człowieka. Jakie przyczyny oraz symptomy świadczą o ropowicy przestrzeni przygardłowej? W jaki sposób prowadzi się działania lecznicze?

Przestrzeń przygardłowa to część anatomiczna mająca kształt odwróconej piramidy. Zasadniczy fragment stanowi tutaj podstawa czaszki, natomiast wierzchołkiem jest róg większy kości gnykowej.

Ropowica przestrzeni przygardłowej jak już wspomniano jest powikłaniem zapalenia pojawiającego się we fragmencie przestrzeni przygardłowej, takiego jak: angina, ropne zapalenie ślinianki przyusznej, ropień okołomigdałkowy, procesy zapalne korzeni ostatnich trzonowców, szczytu piramidy kości skroniowej, należące do uszopochodnych powikłań wewnątrzczaszkowych.

Co więcej, schorzenie to w pewnych przypadkach pojawia się w formie ograniczonej, w postaci ropnia przestrzeni przygardłowej. Zdarzają się przypadku, w których rozchodzi się w kierunku podstawy czaszki, a takze do jamy czaszki. W niektórych sytuacjach kieruje się do śródpiersia tylnego. Podkreślić należy także fakt, że schorzenie objąć może także dół podskroniowy, skrzydłowo-podniebienny, zażuchwowy, dno jamy ustnej, a ponadto tkanki miękkie szyi.

Ropowica przestrzeni przygardłowej w przeważających przypadkach powstaje w rezultacie aktywności oraz namnożenia się takich drobnoustrojów jak Streptoccocus β-hemolitycus, Staphylococcus aureus, a także Bacteroides.

Do ropowicy przestrzeni przygardłowej dochodzi najczęściej w rezultacie przemieszczenia się zakażenia następującymi rodzajami dróg: bezpośrednią za pośrednictwem szczelin tkankowych, z wykorzystaniem objętych stanem zapalnym naczyń chłonnych oraz drogą tworzoną przez naczynia żylne, które ulegają zapaleniu o charakterze zakrzepowym.

Ropowica przestrzeni przygardłowej – objawy

Symptomy świadczące o kształtowaniu się opisywanego schorzenia to przede wszystkim:

  • wysoki stan gorączkowy,
  • uwypuklenie oraz obrzęk w obszarze żuchwy, co może rozchodzić się na obszar szyi,
  • najczęściej bardzo ciężki stan ogólny,
  • dolegliwości bólowe szyi pojawiające się podczas dotyku oraz przy poruszaniu tą częścią,
  • szczękościsk, który w bardzo dużym stopniu utrudnia przeprowadzenie badania jamy ustnej oraz gardła,
  • powiększenie bocznego fragmentu gardła, które dostrzegalne jest w badaniu
  • najczęściej jednostronny ból gardła, po stronie rozwijania się choroby oraz odynofagia,
  • trudności oraz ból podczas przełykania,
  • ślinotok,
  • nieprawidłowości w procesie oddychania,
  • powiększone węzły chłonne szyi.

Ropowica przestrzeni przygardłowej – diagnostyka

W diagnostyce ropowicy przestrzeni przygardłowej zasadnicze znaczenie ma przeprowadzenie tomografii komputerowej. Ponadto, wskazaniem do podjęcia szybkiego działania chirurgicznego oraz drenażu jest dostrzeżenie obecności wydzieliny ropnej w obszarze przestrzeni przygardłowej, szczególnie treści wydzielniczej będącej w bardzo bliskim sąsiedztwie z naczyniami.

Co więcej, konieczne jest tutaj również przeprowadzenie posiewu z otrzymanej wydzieliny ropnej, w celu stwierdzenia rodzaju drobnoustroju, który odpowiedzialny jest za powstanie infekcji, a także określenie na jaki rodzaj antybiotyków wykazuje on wrażliwość.

Ropowica przestrzeni przygardłowej – leczenie

W przypadku pojawienia się ropowicy przestrzeni przygardłowej konieczne jest podjęcie działań leczniczych na szpitalnym oddziale otolaryngologicznym. W celu poradzenia sobie z określonym schorzeniem, niezbędne jest dokonanie nacięcia zbiorników zawierających ropę oraz opróżnieniu ich zawartości. Taka sytuacja jest konieczna, aby także usunąć obszary tkanek, które zostały zmienione martwiczo.

Po przeprowadzeniu nacięć przewleka się przez określone obszary dreny. Takie działanie zapewni stały odpływ wydzieliny ropnej. Określony zabieg wykonywany jest w znieczuleniu. Zdarza się, że musi być powtarzany kilkakrotnie.

Podczas opisywanego zabiegu pobiera się treść ropną w celu wykonania posiewu. Posiewu niezbędnego do identyfikacji drobnoustroju chorobotwórczego, który wpłynął na powstanie ropowicy przestrzeni przygardłowej. Dodatkowo wykonuje się również antybiogram. Dożylną antybiotykoterapię wdraża się dopiero po pobraniu materiału biologicznego i wykonaniu posiewu. Zdarzają się sytuację, w których konieczne staje się umieszczenie sondy przełykowej, która ułatwi osobie chorej przyjmowanie codzienne przyjmowanie pokarmów.

Ropowica przestrzeni przygardłowej – powikłania

Ropowica przestrzeni przygardłowej jest to niezwykle niebezpieczna choroba. Pojawia się tu bowiem bardzo duże niebezpieczeństwo powstania licznych powikłań. Wśród tych, które związane są z największym zagrożeniem wymienia się zakrzepicę żyły szyjnej wewnętrznej, krwotok tętniczy, stan zapalny śródpiersia. W tym przypadku może także dojść do powstania seps, która często kończy się zgonem pacjenta.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *