Perlak w uchu środkowym jest otorbionym nowotworem łagodnym, który powstaje z cząstek nabłonka i cholesterolu. W miarę wzrostu perlak wywiera nacisk na tkankę kostną. Ponadto toksyczne produkty pochodzące z nowotworu uszkadzają receptory słuchowe, co wyraża się ubytkiem słuchu, może dojść do uszkodzenia kosteczek słuchowych. Perlak może być pojedynczy lub wielokrotny.
Przyczyny perlaka ucha środkowego
Perlak może mieć charakter wrodzony i nabyty. Wrodzony powstaje w wyniku zaburzeń embrionalnych i znajduje się w piramidzie kości skroniowej. Guz ten można również znaleźć w innych kościach czaszki i komorach mózgu. Nabyty perlak ucha powstaje w wyniku długotrwałego zapalenia ucha lub w wyniku urazu ucha. W 90% przypadków pojawia się na tle przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego. Współczesna otolaryngologia podaje, że powstawanie perlaka jest możliwe na dwa sposoby.
W pierwszym przypadku płaski nabłonek zewnętrznego kanału słuchowego rośnie w jamie ucha środkowego poprzez brzeżne pęknięcie błony bębenkowej. Drugi mechanizm tworzenia perlaka jest realizowany z naruszeniem drożności przewodu słuchowego w związku z upośledzoną wentylacją przewodu słuchowego. W wyniku obniżonego ciśnienia w jamie bębenkowej wchodzi do niej część błony bębenkowej. Gdy penetracja staje się wystarczająco głęboka, keratyna i złuszczony nabłonek zaczynają się w nim gromadzić, co prowadzi do rozwoju perlaka ucha.
Objawy perlaka w uchu środkowym
Perlak do pewnego punktu może rozwijać się prawie bezobjawowo. Gdy rośnie, zaczyna wykazywać upośledzenie słuchu i dyskomfort w uchu. Dolegliwości są niespecyficzne i mogą być brane za objawy innych chorób ucha, pojawia się:
- Utrata słuchu
- Uczucie rozrywania w uchu
- Ciśnienie lub bóle w uchu
- Bóle głowy
- Zapalenia błędnika, zawroty głowy
- Wydzielina z ucha: skąpa, ale z gnijącym zapachem
- Obecność w wysięku białych grudek
- Bezsenność
- Pogorszenie wzroku i pamięci.
Diagnostyka perlaka ucha środkowego
W celu zdiagnozowania perlaka potrzebny jest nie tylko otolaryngolog, ale także neurolog i neurochirurg.
- Radiografia
Aby zidentyfikować i zbadać perlaka laryngolog zleca badania. Często perlaka pomaga wykryć radiografia czaszki. Na zdjęciu radiologicznym perlak wyróżnia się jednorodną średnią gęstością cienia, znajduje się w okrągłym patologicznym wgłębieniu z gładkimi rozróżnialnymi krawędziami. Ten obraz pomaga specjalistom w określeniu wielkości i umiejscowienia perlaka.
- Tomografia komputerowa
Czasami przy użyciu tomografii komputerowej lekarz otrzymuje trójwymiarowe obrazy perlaka. W przypadku najmniejszego promieniowania, choremu zlecane jest wykonanie jednej z procedur. Procedury te to: zdjęcia rentgenowskie lub tomografię komputerową.
- MRI
Kolejną skuteczną analizą jest MRI ze środkiem kontrastowym. MRI nie napromieniowuje chorego, ale tworzy trójwymiarowy obraz perlaka. Przyjmowanie środka kontrastowego przed badaniem pozwala uzyskać dobrej, jakości obrazy tkanek miękkich. Ta analiza ujawnia rozmiar, kształt powstawania i wady sąsiednich struktur usznych.
- Audiometria
Podczas przeprowadzania audiometrii ujawnia się poziom ubytku słuchu. Korzystając ze specjalnych słuchawek, przekazywane są dźwięki o różnych częstotliwościach i intensywności, zgodnie ze wskaźnikami lekarz określa stopień upośledzenia słuchu u danej osoby.
- Tympanometria
Stosując tympanometrię ocenia się ruchomość błony bębenkowej, co eliminuje obecność ciekłej substancji w uchu środkowym. Podczas badania można określić perforację krawędzi błony bębenkowej i objawy zniszczenia części kostnej przewodu słuchowego wraz z rozwojem perlaka. Wykrywanie perforacji brzeżnej prowadzi do sondowania jamy ucha środkowego. W obecności destrukcyjnego procesu powierzchnia kości będzie szorstka. Obecność płatków naskórka w substancji będzie również wskazywało na obecność perlaka.
Leczenie perlaka ucha środkowego
Ponieważ perlak nie tylko wywiera nacisk na struktury uszu, ale także ma toksyczny wpływ na wrażliwe komórki słuchowe, rokowanie zależy bezpośrednio od terminowości rozpoczętego leczenia. Jeśli guz jest mały, możliwe jest leczenie zachowawcze. Czasami operacja jest poprzedzona terapią lekową. Na przykład, jeśli u danej osoby rozwinie się przewlekłe zapalenie ucha lub zostanie zdiagnozowane zapalenie błony bębenkowej, laryngolog przepisuje antybiotyki.
W większości przypadków leczenie następuje, gdy guz ma już znaczny rozmiar. W taki przypadku leczenie chirurgiczne jest z powodzeniem stosowane. Wycięcie perlaka można połączyć z usunięciem zniszczonych obszarów kości i części kosteczek słuchowych. Rehabilitacja pooperacyjna obejmuje laseroterapię.
Powikłania
Perlak nie tylko ma negatywny wpływ na słuch, ale bez odpowiedniego leczenia może być niebezpieczny z powodu wielu komplikacji:
- Niedowład nerwu twarzowego
- Zapalenie opon mózgowych
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
- Sepsa
- Ropień mózgu.
