Kanaloplastyka to jedna z najbardziej nowoczesnych metod leczenia choroby określanej mianem jaskra. Jest to choroba oczu, w przypadku której pojawia się neuropatia jaskrowa, a więc uszkodzenie oraz stopniowy zanik nerwu wzrokowego, w dalszej konsekwencji nawet ślepoty. Podstawowa przyczyna określonego stanu to wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, będącego rezultatem zamknięcia odpływu cieczy wodnistej z oka. Zasadniczym celem omawianego tutaj zabiegu jest odtworzenie naturalnego odpływu cieczy wodnistej, a więc zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Wśród technik leczenia jaskry wyróżnia się działania laserowe, zachowawcze oraz chirurgiczne. Celem każdej z wymienionych metod jest doprowadzenie do obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Chirurga jaskry w ostatnim okresie stała się jedną z najszybciej rozwijających się obszarów okulistyki. Przełom w leczeniu określonej dolegliwości to nowoczesna technika operacyjna, określana mianem kanaloplastyka. Zaliczana jest ona do działań nieperforujących. Techniki takie określa się jako bezpieczniejsze, gdyż związane są z znacznie mniejszym niebezpieczeństwem.
Występuje tutaj mniejsze ryzyko powikłań. Jednakże kanaloplastyka wyróżnia się trochę mniejszą skutecznością niż trabekulektomia. Jednak jest częściej zalecana do przeprowadzania. Wyróżnia się bowiem wysokim poziomem bezpieczeństwa. Ponadto pozwala na kwalifikowanie osób do zabiegu już w początkowej fazie rozwoju określonej choroby, wówczas kiedy ciśnienie wewnątrzgałkowe jest zdecydowanie niższe.
Kanaloplastyka – wskazania
Wskazania dotyczące kanaloplastyki dotycząc osób z jaskrą: barwnikową, pierwotnie otwartego kąta, w przypadku zespołu pseudoeksfoliacji, a także normalnego albo niskiego ciśnienia. Zalecenia te dotyczą jaskry we wczesnym stadium rozwoju oraz średniozawansowanej. Dodatkowo zabieg ten wykonuje się w sytuacji, gdy krople oraz inne techniki lecznicze niż zabieg operacyjny nie mogą być z pewnych przyczyn zastosowane u konkretnego pacjenta, na przykład z powodu niepożądanych skutków ubocznych zastosowania kropli do oczu.
Kanaloplastyka – przeciwwskazania
Omawianego zabiegu nie można przeprowadzać w przypadku osób cierpiących na jaskrę neowaskularną, z wąskim kątem przesączania, recesją kąta tęczówkowo-rogówkowego, iris plateau, w przypadku osób, u których wcześniej przeprowadzone zabiegi chirurgiczne doprowadziły do uniemożliwienia wykorzystania mikrocewnika.
Kanaloplastyka – operacja
Zabieg kanaloplastyki polega na wprowadzeniu nici nylonowych, przy wykorzystaniu mikrocewnika do kanału Schelmana, będącego główna drogą odpływu cieczy z oka. Zastosowanie określonych nici przyczynia się do napinania ścian kanału. Dzięki takiemu działaniu najważniejsza droga przystosowana do odpływu cieczy wodnistej jest odbudowana. W sytuacji w której pacjent poddany zabiegowi kanaloplastyki dotknięty został także zaćmą, to podczas tego zabiegu zostaje ona także usunięta.
Po przeprowadzonym zabiegu, osoba poddana operacji powinna ściśle przestrzegać zaleceń, które dotyczą stosowania kropli do oczu oraz prowadzić zdrowy i oszczędny tryb życia. Dotyczy to głównie unikaniu wysiłku fizycznego, podnoszenia ciężkich przedmiotów, pochylania się. Zasada ta jest szczególnie ważna podczas pierwszego miesiąca po przeprowadzonym zabiegu operacyjnym.
Kanaloplastyka – zalety
Podkreślić należy fakt, że kanaloplastyka należy do zabiegów operacyjnych, w których nie dochodzi do otwarcia wnętrza gałki ocznej. Takie działanie przyczynia się do tego, że zabieg ten nie należy do działań inwazyjnych. Biorąc pod uwagę powyższe, kanaloplastyka zmniejsza ryzyko ujawnienia się powikłań pooperacyjnych, a ponadto liczbę niezbędnych wizyt po przeprowadzonym zabiegu chirurgicznym.
Kanaloplastyka – powikłania
Kanaloplastyka stwarza niebezpieczeństwo niewielu powikłań, jednakże mogą one wystąpić. W tym przypadku najczęściej pojawia się krwistek w komorze przedniej. Nie jest on jednak niebezpieczny i nie stwarza niebezpieczeństwa utraty ostrości wzroku. Najczęściej ulega on samoistnemu wchłonięciu się oraz nie wiąże się z wymaganiami dotyczącymi interwencji chirurgicznej. W literaturze uznawany jest nawet jako pozytywny element prognostyczny świadczący o sukcesie operacyjnym. Warunkiem bowiem pojawienia się krwistka jest prawidłowy stan dróg odpływu.
Podkreślić należy fakt, ze kanaloplastyka jest metodą należącą do mało inwazyjnych. Zabieg operacyjny zmienia przekonania, które narosły przez lata, który mówi o tym, że zabiegi przeciwjaskrowe związane są z dużym niebezpieczeństwem powstania powikłań, wymagającą opieka pooperacyjną, a także istotnym ryzykiem zmniejszenia ostrości wzroku.
Biorąc opinie wielu specjalistów zajmujących się chorobami oczu, prowadzenie pacjenta, u którego zastosowana była kanaloplastyka zbliżone jest do działań opiekuńczych po samej zaćmie. Podkreślić należy fakt, że wymaga ono dużo mniej kontroli, a także praktycznie żadnych procedur oraz działań mających charaktery dodatkowy. Dzięki takiemu działaniu, jakość życia osoby poddanej operacji kanaloplastyki ulega dużemu polepszeniu oraz podwyższeniu.
