Orzech włoski – to roślina powszechnie znana od wielu lat, ponieważ już w starożytności doceniano jej walory zdrowotne. Miedzy innymi stosowano go jako ochronę przed owadami, nacierając nim bydło. Liście orzecha włoskiego używane były do leczenia cukrzycy, krzywicy, krwotoków. Natomiast nalewka orzechowa była remedium na biegunkę.
Roślina ta występuje w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach, w południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji, Himalajach i południowo-zachodnich Chinach.
Orzech włoski – zastosowanie
Orzechy włoskie rosną w wielu krajach w ciepłym klimacie. Pod koniec czerwca zrywa się pojedyncze liście orzecha, a w lipcu jeszcze niedojrzałe owoce w celach leczniczych.
Orzechy włoskie znane są głównie ich składowi który jest bardzo bogaty w takie witaminy jak:
– B1,
– B2,
– C,
– K,
– PP,
– flawonoidy,
– sole mineralne.
W wysuszonych liściach orzecha włoskiego wyodrębniono do 10% garbników, związki naftochinonowe, jak hydrojuglon i ślady juglonu , kwasy organiczne, do 30 mg% karotenoidów, ślady olejku eterycznego, trójterpeny, witaminy i sole mineralne.
Owocnia posiada te same związki, co liście, ale w innych proporcjach. W jej skład wchodzą głównie witaminy C do 1,5% w świeżym surowcu, a także więcej garbników. Jądra nasienne, czyli jadalna część orzechów, zawierają 51 – 69% tłuszczu, zaliczanego do olejów schnących, 20 – 27% związków białkowych i do 12% węglowodanów, ponadto fitosterole, do 3% fityny, szereg witamin i sole mineralne.
Orzechy są dość kaloryczne ponieważ składają się w 65 proc. z tłuszczów, 25 proc. z białek, 10 proc. z węglowodanów i pozostałych związków.
Orzech włoski – właściwości lecznicze
Mimo, że orzechy zapewniają wiele korzyści sercowo-ochronnych, wiele osób unikach ich w obawie przed zwiększeniem masy ciała. Te obawy są bezpodstawne, w rzeczywistości osoby jedzące orzechy co najmniej dwa razy w tygodniu (nie więcej niż 100g) są mniej narażone na przyrost masy ciała niż te osoby, które nie jedzą ich wcale.
Spożycie orzechów włoskich niesie ze sobą cały szereg korzyści zdrowotnych, wśród najczęściej wymienianych wskazuje się na:
– podstawowy składnik diety dla zdrowego serca i układu krwionośnego,
– orzechy podnoszą poziom ALA we krwi, regulując również poziom cholesterolu we krwi,
– zmniejszają ryzyko występowania cukrzycy typu 2,
– działanie antynowotworowe,
– wspierają męskie zdolności rozrodcze,
– spowalniają procesy starzenia,
– są źródłem manganu, miedzi oraz minerałów, które są odpowiedzialne za antyoksydacyjną obronę organizmu,
– usprawniają układ krążenia,
– wspierają układ odpornościowy,
– łagodne działanie przeczyszczające,
– poprawiają metabolizm organizmu.
Orzech włoski – sposób użycia
Mieszanka antycukrzycowa
Przepis; należy wymieszać po 50 g liści orzecha włoskiego i liści borówki czernicy oraz po 25 g ziela serdecznika i liści pokrzywy. Zalać 1.5 łyżki ziół dwoma szklankami wrzącej wody i postawić na parze pod przykryciem na 20 min. Odstawić na 5 min i przecedzić. Wypić w 2 – 3 porcjach w ciągu dnia między posiłkami.
Napar z liścia orzecha włoskiego
Przepis; należy dwie łyżeczki rozdrobnionych liści zalać dwoma szklankami ciepłej wody, przykryć, postawić na bardzo małym ogniu i ogrzać do wrzenia, ale nie gotować. Odstawić na 5 min i przecedzić. Pić po pół szklanki 3 – 4 razy dziennie przed jedzeniem w dolegliwościach żołądkowo – jelitowych oraz innych wymienionych wyżej.
Wino orzechowe
Przepis; należy do butelki czerwonego wina gronowego dodać 50 g posiekanych liści, macerować przez 10 dni, po czym przecedzić. Dodać 50 – 150 g cukru, zależnie od smaku, i odstawić na 3 dni. Pić po małym kieliszku 2 – 3 razy dziennie.
Likier orzechowy
Przepis; należy posiekać drobno 5 sztuk świeżych, niedojrzałych, zielonych orzechów, zalać 0.5 litra wódki i macerować w zamkniętym słoju 6 tygodni, co jakiś czas wstrząsając, po czym przecedzić. Osobno rozpuścić 200 g cukru w 500 ml wody, zagotować, ostudzić, zmieszać z wyciągiem z orzechów i pozostawić na dwa tygodnie. Pić po – 1 łyżce 1 – 3 razy dziennie między posiłkami.
Zioła w dermatopatiach
Przepis; należy wymieszać po 50 g liści orzecha włoskiego, ziela fiołka trójbarwnego i kwiatów jasnoty białej oraz po 25 g korzeni pokrzywy, korzeni łopianu, kłączy perzu i kwiatów rumianku lub kwiatów krwawnika. Zalać dwie łyżki ziół 2.5 szklankami ciepłej wody i odstawić na 1 – 2 godz. do napęcznienia. Ogrzać do wrzenia, odstawić i po chwili przecedzić. Pić 1/2 – 2/3 szklanki kilka razy dziennie między posiłkami.
Zewnętrznie
Przepis; należy wymieszać 1.5 łyżki liści orzecha włoskiego i pół łyżki kwiatów rumianku lub kwiatów krwawnika na dwie szklanki wody. Używać do okładów, obmywań, płukanek, irygacji, nasiadówek i kąpieli pełnej lub częściowej, np. nóg.
