Łupież czerwony to jedna z najrzadszych odmian łupieżu. Czym się charakteryzuje? Jakie są przyczyny i objawy tej dermatozy? Czy można ją skutecznie leczyć?
Przyczyny i objawy
Chorobę tę określa się mianem idiopatycznej, ponieważ nie jest dokładnie poznana jej przyczyna. Sugeruje się tym określeniem, że bierze się „znikąd” i nie ma w zasadzie czynników ryzyka, które mogłyby sprzyjać jej wystąpieniu. Jest to zdecydowanie jedna z najrzadszych odmian łupieżu. Dotyczy ona ujść mieszków włosowych. Pojawiają się na skórze przy mieszkach włosowych czerwone grudki. Pokryte są one złuszczającą się skóra.
W najbliższym otoczeniu występuje zdrowa skóra o normalnym zabarwieniu. Najczęściej łupież czerwony pojawia się na owłosionej skórze głowy, w fałdach nosowo-wargowych i na brwiach. Bardzo często przypomina łojotokowe zapalenie skóry. Ze względu na zbliżone podobieństwo tych dwóch dermatoz bardzo istotna jest konsultacja z lekarzem. Pozwoli on dokładnie określić, z którym schorzeniem mamy do czynienia. W przypadku dzieci chorobę często mylnie diagnozuje się jako atopowe zapalenie skóry. W rozpoznaniu bardzo ważne jest właśnie otoczenie czerwonych zmian przez wysepki zdrowej skóry.
Łupież czerwony: leczenie
W przypadku zaobserwowania objawów łupieżu czerwonego konieczne jest skonsultowanie się z dermatologiem. Wynika to stąd, że samodzielnie nie poradzimy sobie z chorobą. Nie da się jej usunąć przez stosowanie na przykład kosmetyków przeciwłupieżowych. Właściwa higiena oczywiście jest bardzo ważna w przypadku takiej choroby. Niemniej jednak tutaj potrzebne jest zastosowanie dość silnie działających leków na receptę.
Leczenie z wyboru jest zazwyczaj acytretyna. Jest to środek doustny, który reguluje procesy odnowy, różnicowania i rogowacenia naskórka. Innymi słowy – przywraca naturalny proces funkcjonowania skóry. Niestety, terapia acytretyną może wywoływać różne skutki niepożądane. Dlatego jest to lek wydawany na receptę. Musi być stosowany zgodnie z zaleceniem lekarza i pod jego ścisłą obserwacją. Łupież czerwony leczy się również miejscowo. Stosuje się w tym celu maści z glikokortykosteroidami. Dzięki temu możliwe jest leczenie stanu zapalnego.
Rokowania w leczeniu choroby
Łupież czerwony nie jest chorobą zakaźną, dlatego osoby chore mogą swobodnie funkcjonować w społeczeństwie. Jest to wręcz zalecane, by nie izolować się od ludzi. Wynika to stąd, że leczenie łupieżu czerwonego może trwać nawet kilka lat. Niestety, tego rodzaju dermatozy są bardzo trudne do zwalczenia. Głównie dlatego, że nie jest poznana dokładna przyczyna tego schorzenia. W związku z tym trudno mówić o porządnej terapii przyczynowej.
Zwalcza się głównie objawy poddając skórę różnym czynnikom leczniczym. W przypadku dzieci klasyczny łupież czerwony poddaje się po około roku. U dorosłych leczenie tej postaci może trwać nawet kilka lat. W przypadku innych odmian łupieżu czerwonego leczenie może być trudniejsze i jeszcze bardziej wydłużone. Trzeba jednak robić wszystko, aby zlikwidować tę szpecącą chorobę i przywrócić normalne funkcje skóry.
