Tyfus plamisty to jedna z tych chorób zakaźnych, o których zdążyliśmy już nieco zapomnieć. Nie oznacza to jednak, że ta choroba została całkowicie wyeliminowana. Wciąż zdarzają się przypadki zachorowań na świecie.
Przyczyny zachorowań
Choroba zaliczana jest do tzw. zoonoz, czyli chorób przenoszonych przez zwierzęta. Wywoływana jest przez bakterie riketsje. Przenoszą je wszy oraz pchły. Jak łatwo się domyślić – największe skupiska choroby będą w miejscach, gdzie wszy i pchły mają swoje siedliska.
Niestety, choroba ta nie bez powodu kojarzy się z brakiem higieny i brudem. Człowiek, na którego ciele bytują insekty, zaczyna się drapać. W ten sposób rozprowadza toksyny riketsji wydzielane przez umierające insekty. Toksyny przenikają do krwioobiegu człowieka przez skórę. Powodują uszkodzenie naczyń krwionośnych. Może to prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego, nerek, serca, nadnerczy.
Tyfus plamisty – objawy zachorowania
Okres wylęgania choroby to około 2-3 tygodnie. Objawy choroby obserwuje się po upływie tego czasu. Przede wszystkim pojawia się wysoka gorączka do 40 stopni, którą trudno jest zbić dostępnymi powszechnie lekami przeciwgorączkowymi. Do gorączki dołącza delirium i dreszcze, chory jest rozbity, wyczerpany. Po około 5-6 dniach pojawia się wysypka plamista grudkowa. Przechodzi ona w wysypkę krwotoczną.
Mogą się pojawić zaburzenia przytomności – halucynacje, podniecenie, a nawet zaburzenia psychiczne. Pojawiają się też dodatkowe objawy takie jak nudności, wymioty, światłowstręt, zaburzenia pracy serca, kaszel, wzmożone pragnienie.
Sposoby leczenia
Chory, u którego stwierdzono objawy tyfusu, musi natychmiast rozpocząć leczenie w szpitalu na oddziale zakaźnym. Stosuje się chemioterapię antyriketsjową oraz antybiotykoterapię. Bardzo istotne są warunki, w jakich leczony jest chory na tyfus plamisty. W pomieszczeniu należy utrzymywać temperaturę ok. 17 stopni. Chory powinien brać chłodzące kąpiele z dodatkiem nadmanganianiu potasu.
Wspomaga się go lekami przeciwgorączkowymi i przeciwbólowymi. Jego dieta powinna obfitować w białe mięso, nabiał, a także warzywa i owoce. Wskazane jest płukanie ust przed i po posiłku chlorchinaldinem. Zasadniczo w ciągu kilku dni pobytu w izolatce, chory powinien dojść do siebie. Bardzo ważne jest u niego szybkie zbicie gorączki i poprawienie krążenia. Istotne jest także utrzymanie wysokiego poziomu higieny skóry, by nie dochodziło do nadkażeń.
Możliwe powikłania
Niestety, niewłaściwie leczony lub nieleczony dur plamisty może prowadzić do powikłań. Są to: zgorzele kończyn i odleżyny, które bardzo trudno się leczy. Można nabawić się zakrzepowego zapalenia tętnic i żył, a także zapalenia płuc, opłucnej i nerek.
Choroba występuje najczęściej u osób bezdomnych, samotnych, schorowanych. Są one pozbawione możliwości utrzymywania higieny na właściwym poziomie. Bardzo ważne jest, by w porę otrzymały odpowiednią pomoc. Dzięki temu mają szansę na całkowite wyleczenie tyfusu. Pozwoli to całkowicie zapomnieć o przeżytej chorobie i ewentualnych powikłaniach.
