Zespół Kartagenera

Zespół Kartagenera – charakterystyka kartagenera, objawy i leczenie

Zespół Kartagenera to bardzo ciekawa choroba genetyczna. Wynika ona z nieprawidłowej budowy i rozmieszczenia rzęsek. Rzęski są bardzo niedocenianymi strukturami błony śluzowej. Często dopiero ich brak uświadamia nam o tym, jak te drobne struktury są ważne dla prawidłowego funkcjonowania.

Zespół Kartagenera – charakterystyka

Rzęski są niewielkimi strukturami występującymi w błonie śluzowej dróg oddechowych. Inaczej mówiąc – są to włoski w jamie nosowej. Kartagenera zespół to tak naprawdę mutacja genetyczna powodująca zaburzenia ilości i jakości rzęsek. W normalnych warunkach rzęski spełniają rolę „filtra” dla wdychanych bakterii i zanieczyszczeń. Zespół Kartagenera charakteryzuje się więc brakiem mechanicznej ochrony dla wnikania do organizmu patogenów.

Chory jest więc nękany przez nawracające infekcje układu oddechowego. Bardzo często towarzyszy mu katar, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc. W ciągu swojego życia wielokrotnie udaje się do lekarzy, którzy nie stawiają od początku właściwej diagnozy. Początkowo zwykle leczy się chorobę objawowo podając antybiotyki. Jest wiele jednostek chorobowych charakteryzujących się przewlekłymi infekcjami dróg oddechowych. Stąd też diagnostyka różnicowa opiera się na wykluczaniu poszczególnych z nich. Prawidłową diagnozę stawia się przeważnie dzieciom w wieku 10-14 lat!

Zespół Kartagenera – objawy i leczenie

Dziecko z zespołem Kartagenera nękane jest przez przewlekłe, nawracające infekcje dróg oddechowych. Niemal stale towarzyszy mu katar, kaszel. Banalna infekcja przeradza się w zapalenie oskrzeli czy płuc. Jest to bardzo uciążliwe dla dziecka i jego rodziców. Co ważne – niewyleczone infekcje mogą prowadzić do groźnych powikłań.

Niestety, zespół Kartagenera jest niewyleczalny. Dlatego też stosuje się szeroko zakrojoną profilaktykę oraz leczenie objawowe. W leczeniu objawowym najważniejsze jest podawanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Istotne jest ich właściwe podawanie, ponieważ przy takiej ilości infekcji maluch może przestać reagować na częste dawki antybiotyków.

Przy częstej antybiotykoterapii należy dbać o uzupełnianie flory jelitowej dziecka o bakterie probiotyczne. Profilaktyka polega przede wszystkim na regularnych szczepieniach dziecka przeciwko grypie i pneumokokom. Tylko w taki sposób można skutecznie zapobiec nawracającym infekcjom dróg oddechowych i ewentualnym powikłaniom.

Szalenie istotne jest też prawidłowe nawadnianie dziecka. Wysuszone błony śluzowe są łatwiejszą do przeniknięcia przez drobnoustroje barierą. Należy też dbać o wzmacnianie naturalnej odporności dziecka na różne sposoby. Istotne jest, by organizm dziecka sam potrafił zwalczyć drobniejsze infekcje.

Niestety, z chorobą bardzo trudno jest żyć. Często wyłącza ona z codziennych aktywności. Wymaga regularnych ćwiczeń oddechowych, inhalacji, podawanie leków stymulujących do kaszlu. W tej chorobie najważniejsze to nie dopuszczać do rozwoju infekcji. A jeśli się już pojawią – wówczas trzeba jak najszybciej zlikwidować siedlisko choroby i uniemożliwić wystąpienie powikłań.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *