Lamblioza – pośród wielu popularnych pasożytów z jakimi mamy do czynienia na co dzień, jednymi z bardziej groźnych są lamblie. Atakują one niemal jedna piątą dzieci w kraju. Tym samym dobrze jest wiedzieć jak się chronić i nie dopuścić do lambliozy. Niestety choroba może przebiegać bezobjawowo przez dłuższy czas, co czyni ją groźną.
Lamblie to pasożyty układu pokarmowego
Lamblie potrafią się sprawnie poruszać dzięki wiciom, zaś dzięki przyssawkom wszczepić w ściany jelit, a także błony pęcherzyka żółciowego i przewodów żółciowych. Zarażenie następuje poprzez cysty lamblii pochodzące z kały ludzi lub zwierząt, także poprzez kontakty seksualne. Po dostaniu się do układu pokarmowego cysty zamieniają się w trofozoity. Gdy zaczynają się mnożyć pomniejsza się powierzchnia jelita cienkiego powodując dolegliwości.
Pasożyty występują wszędzie, ale zwłaszcza w większych skupiskach osób, najczęściej w żłobkach, przedszkolach, piaskownicy. Przyczyną zakażenia najczęściej jest brak odpowiedniej higieny. Poza myciem rąk po wyjściu do toalety i przed jedzeniem warto również unikać wspólnych ręczników i zminimalizować operowanie rękami wokół ust.
Profilaktyka najważniejsza
Prócz higieny ciała i zdrowych nawyków zachowania dobrze jest zadbać o środowisko mieszkalne. W szczególności pożądana jest czystość w łazience. Lambliozę przenoszą muchy, stąd istotne jest mycie nie tylko przestrzeni mieszkalnej ale także owoców, warzyw, pożywienia. Środkiem zapobiegawczym jest również unikanie picia wody z nieznanego źródła. Co więcej lambliozą zarazić można się też od zwierząt.
Lamblioza – objawy
Pierwszym widocznym objawem, chociaż nie początkiem choroby jest biegunka z widocznymi resztkami jedzenia w stolcu. Lamblie powodują chroniczny stan zapalny układu pokarmowego. Prócz biegunki odczuwalne są skurcze żołądka i gazy, ból w prawym podżebrzu, najczęściej po jedzeniu. Dodatkowo nosiciele czują osłabienie, czasem spadają na wadze, tracą apetyt, a objawy nasilają się, zwłaszcza u alergików.
Leczenie lambliozy
Kluczowy jest moment rozpoczęcia leczenia, winien nastąpić jak najszybciej. Leczenie winno korespondować z okresem rozwoju lamblii, niemniej środki niszczące pasożyty znacząco obciążają wątrobę. Stad stosuje się przerwy w leczeniu. Pomóc w leczeniu może odpowiednia dieta. Konieczna jest rezygnacja z węglowodanów, które są pożywką dla pasożytów. Unikanie soków owocowych, miodu, budyniu, dżemów oraz białego pieczywa także ogranicza namnażanie się lamblii. Mimo wszystko lepiej jest wiedzieć jak zapobiec lambliozie niżeli jak ją leczyć.
Giardioza, czyli lamblioza
Giardioza to inna nazwa jaką nosi lamblioza, a pochodzi od nazwy pierwotniaka giardia lamblia który ją wywołuje. Szacuje się, iż około 20 procent osób dorosłych jest nosicielami lamblii, zaś wśród dzieci procent ten jest znacznie wyższy i miejscowo sięga 100%. Najwięcej przypadków zakażeń pasożytem lamblia obserwuje się w lecie. By zbadać obecność lamblii w organizmie konieczne jest badanie analityczne kały na pasożyty.
Trofozoity można też wykryć w treści dwunastniczej pobranej za pomocą sondy. Do rozpoznania lamblii wykorzystuje się również test immunoenzymatyczny ELISA, przy pomocy którego można wykryć w kale swoiste antygeny Giardii lamblii (tzw. koproantygeny). Leczenie lambliozy to przede wszystkim przyjmowanie metronidazolu oraz albendazolu. Niestety pozbycie się lamblii jest bardzo trudne, zaś dolegliwości uciążliwe. By leczenie odniosło skutek zamierzony należy leczeniu podać całą rodzinę nosiciela.
