Echolalia znaczy zbędne powtarzanie usłyszanych słów oraz zdań. Literatura na temat autyzmu, podaje, iż pewna postać echolalii dotyczy ponad 70% osób z autyzmem. Echolalia zazwyczaj kojarzy się z symptomami autyzmu, lecz nie jest typowa jedynie dla autyzmu. U dzieci zdrowych powtarzanie słów oraz zdań jest czynnikiem nauki mówienia, dzieci rozwijają się przez powtarzanie dźwięków oraz słów. Echolalia rozwojowa, więc niezbędna do rozwoju języka, zachodzi u dzieci do blisko 2,5- 3 roku życia.
Zaburzenia językowe
Echolalia to typ mowy o profilu niekomunikacyjnym. Dzieci autystyczne cechują charakterystyczny typ języka. Niejednokrotnie zaburzenia mowy lub opóźnienia w zdolnościach komunikacyjnych małego stanowią pierwszy poważny znak dla rodziców, iż „coś jest nie tak”. Wysoki procent osób z rozpoznaniem autyzmu nie mówi w ogóle lub ma niezwykle ograniczoną zdolność mowy. Takie osoby nie przedstawiają aktywności mówienia ani naturalnych reakcji językowych.
Ciężko im utrzymywać wymianę dialogową, nie tworzą większych rozbudowanych wypowiedzi, mają kłopoty z pragmatyką języka oraz nie rozumieją słów abstrakcyjnych, np. miłość, sprawiedliwość. Prawie połowa dzieci autystycznych nie uzyskuje zdolności mowy efektywnej – służącej ekspresji własnych uczuć lub wywarciu presji na rozmówcy. Chociażby jeśli dziecko autystyczne umie mówić, w sensie wokalizować, wymawiać dźwięki, to i tak mowa ta jest trochę odmienna od umiejętności komunikacyjnych dzieci zdrowych.
Mowa echolaliczna sama w sobie nie jest charakterystyczna tylko i wyłącznie dla chorych na autyzm. Echolalia może pojawić się również u osób z opóźnieniami w rozwoju mowy lub u niepełnosprawnych umysłowo. Co więcej, echolalia nie musi być chorobą komunikacyjną.
Przyczyny echolalii
Echolalia napotykana jest przede wszystkim w kategorii najmniejszych chorych. Zaznaczenia potrzebuje to, iż występowanie owego zjawiska nie zawsze musi nasuwać obawy, iż z dzieckiem dzieje się coś niedobrego. Mianowicie echolalia może stanowić zupełnie normalny czas rozwoju wymowy u dziecka. Powtarzania usłyszanych od osób dorosłych kwestii może być w końcu pierwszym działaniem przedstawiającym to, iż dziecko dopiero zaczyna mówić.
W sytuacji, gdy łatwe słowa lub zdania zaczyna powtarzać 12-miesięczny mały lub 2-latek, najprawdopodobniej nie ma powodów do obaw. Lekarza niewątpliwie odwiedzić winni jednakże rodzice takiego dziecka, jakie ukończyło 3. rok życia oraz u jakiego występuje echolalia. Przyczyną echolalii może być bowiem zarówno zahamowanie rozwoju mowy, jak również zdecydowanie poważniejsza jednostka, w jakiej przebiegu mogą występować różne zakłócenia komunikacji, w tymże także owe w formie echolalii. Mowa tu o autyzmie.
Echolalia u zdrowego niemowlęcia
Echolalię można obserwować u odpowiednio rozwijającego się dziecka jako przejaw funkcji naśladowczej. Pojawia się na etapie gaworzenia, jako tendencja do powtarzania skomplikowanych dźwięków, jakie jeszcze nie mają znaczenia. Dzieci zdrowe w swoim rozwoju przechodzą poprzez fazę fascynacji opanowywanym słownictwem oraz wtedy krótkie czasy szybkiej echolalii nie są niebezpieczne oraz mieszczą się w granicach normy. Tymże bardziej iż tenże typ echolalii zaczyna jednakże mijać po skończeniu poprzez dziecko 2 lat.
Echolalia u dziecka autystycznego
Tymczasem u dziecka z autyzmem echolalia może pozostać podstawowym rodzajem komunikowania się oraz utrzymywać się w dalszym życiu. Znaczy to, iż dziecko nie umie samodzielnie stworzyć komunikatu, natomiast owego rodzaju wypowiedzi można odczytać jako prośbę, sprzeciw bądź potwierdzenie czegoś. Interpretacja owego rodzaju przekazów nie jest więc prosta oraz potrzebuje doskonałej znajomości dziecka.
Echolalia a autyzm
Autyzm dziecięcy to wada okazująca się przed 3. rokiem życia dziecka, jaka czterokrotnie częściej spotyka chłopców. Wyróżnia ją niewłaściwy rozwój, kalekie funkcjonowanie, jakie okazuje się przez powtarzający się repertuar postępowań i schorzenia w interakcjach socjalnych oraz komunikacji. W tak niedługim opracowaniu nie sposób określić pełnego obrazu patologicznego chorych cierpiących z powodu autyzmu, lecz należałoby poznać główne objawy dolegliwości. Jednym spośród symptomów autyzmu u dziecka jest echolalia.
Terapia
Leczenie echolalii polega przede wszystkim na terapii mowy i owej nakierowanej na poprawę zdolności komunikacyjnych. W wypadku dzieci z kłopotem w postaci echolalii pracuje się nad poprawą komunikacji ustnej zarówno na sesjach leczniczych, jak również w środowisku domowym. Dziecko uczone jest mówić łatwym, i równocześnie zróżnicowanym językiem. Uczone jest także wyrażania swoich opinii, a nie powtarzania wypowiedzi usłyszanych w rozmaitych sytuacjach. Wykorzystuje się na przykład technikę niedokończonych zdań, motywując dziecko, aby uzupełniało niekompletne wypowiedzi samodzielnie. Dla chorych z zaburzeniem w formie echolalii istotne jest, aby mieli jak najwięcej okazji do indywidualnego wypowiadania się. W wypadku osób dorosłych należy przede wszystkim leczyć zaburzenie wywołujące schorzenie komunikacji w formie echolalii, a więc na przykład udar mózgu, otępienie bądź schizofrenię.
