Schizofrenia katatoniczna

Schizofrenia katatoniczna – przyczyny, rodzaje, leczenie

Schizofrenia katatoniczna jest jedną z rodzajów schizofrenii. Podobnie jak i reszcie odmian schizofrenii przyczyny jej pojawienia nie są do końca znane. Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem jest czynnik genetyczny ale może to być również niekorzystny wpływ środowiska, w którym żyje chory. Do ujawnienia się choroby wystarczy czasami jakiś traumatyczny bodziec, a także zażywanie środków odurzających. W schizofrenii katatonicznej częściej niż w innych postaciach schizofrenii spotykamy wyraźne zmiany neurologiczne lub objawy ze strony narządów wewnętrznych. Stwierdzić można również różne zmiany odżywcze, zasinienie kończyn, obrzęki ciała nierówność źrenic, osłabienie ich odruchów oraz zaburzenia przemiany materii.

Objawy

Schizofrenia katatoniczna charakteryzuje się wystąpieniem objawów katatonicznych takich jak: podniecenie ruchowe zazwyczaj o typie stereotypowych poruszeń. Robiących wrażenie zmanierowanych, często towarzyszą im ruchy mimiczne. Do tego chory może przybierać takie same położenie ciał albo wręcz przeciwnie występują stany osłupienia katatonicznego.

Osłupieniem jest stan, w którym chorzy trwają w bezruchu, a do tego nie reagują na polecenia wykonania jakiejś czynności albo w ogóle jest w ich zachowaniu zauważalny brak reakcji na podniety z ich otoczenia. Tacy chorzy  niekiedy stoją stale w jednym miejscu albo lezą w jednej pozycji na łóżku, niekiedy tylko wykonują niewielkie ruchy palcami na kołdrze. Niektórzy chorzy nie przejawiają kontaktu z otoczeniem, jedynie snują się w stanie osłupienia po sali i robią wrażenie sennych i zamąconych, którzy wyglądali jak by byli zaczarowani i znajdowali się w swoim własnym świecie. Chorzy bardzo często nie mówią.

Negatywizm jest grupą objawów spotykana u chorych będących w mniejszym lub większym stanie osłupienia. Chodzi o to, że niektórzy chorzy będący w stanie osłupienia stawiają opór. Przeważnie kiedy próbuje się zmienić ich pozycje, albo nakłonić ich do jakiegokolwiek ruchu. Niekiedy zdarza się, że chory wykonuje polecenia w odwrotny sposób. Niekiedy zdarza się że zaczyna wykonywać jakieś polecenie ale ruch ten w pewnym momencie zamiera. Wtedy to może wystąpić gra czynności przeciwnych, jakby w jego organizmie następowała walka grup  mięśniowych.

Możemy bardzo często u chorych spotkać również inne objawy które wchodzą w skład zespołu katatonicznego. Należą do nich:

– mutyzm, polega na tym ,że chory zachowuje całkowite milczenie,

– echolalia, powtarzanie przez chorego w sposób automatyczny i bez wydanego polecenia słów, które usłyszał,

– echopraksja, jest to powtarzanie obserwowanych przez chorego sposobu poruszania się innych osób, są to zjawiska automatycznej uległości.

Rodzaje schizofrenii katatonicznej

Schizofrenia katatoniczna może mieć różny przebieg i może być spowodowana rożnymi bodźcami. Dlatego też diagnozuje się następujące rodzaje schizofrenii katatonicznej:

– schizofrenia katatoniczna ostra, jest to rodzaj wielkiego podniecenia ruchowego, trwającego niekiedy do tygodnia lub dłużej, bardzo często jest ona niebezpieczna dla życia chorego, może się tez zdarzyć, że pierwszym objawem są urojenia i obniżenie nastroju, przy czym urojenia często mają charakter prześladowczy lub hipochondryczny, w późniejszym stadium może przemienić się w osłupienie połączone z mutyzmem, stan chorych jest na tyle poważny, że wymaga umieszczenia ich w szpitalu i zastosowaniu odpowiedniego leczenia,

– schizofrenia katatoniczna pierwotna, mamy tutaj stan hamowania ochronnego, który może powstać w sposób gwałtowny w zakresie analizatora ruchowego albo też na szerokiej przestrzeni i w obrębie wielu analizatorów , najmniej w zakresie analizatora ruchowego. W tego rodzaju schizofrenii bardzo często występuje osłupienie receptoryczne, osłupienie efektoryczne, negatywizm warunkowy oraz bezwarunkowy,

– schizofrenia katatoniczna wtórna, rozwija się najczęściej jako zejście długotrwałych postaci urojeniowych schizofrenii z urojeniami paranoicznymi lub paranoidalnymi, z halucynacjami lub zespołem Clerambault-Kandinskiego. W tym rodzaju schizofrenii mamy często do czynienia ze skutkami destrukcji, jakie spowodował w mózgu proces chorobowy.

Leczenie

Chorych niezwykle rzadko poddaje się leczeniu aktywnemu. Rodzaj leczenia powinien być każdorazowo ustalany po dokonaniu analizy patofizjologicznej występujących objawów u chorego oraz jego ogólnego stanu zdrowia. Najczęściej w schizofrenii katatonicznej wskazania w leczeniu idą w stronę zastosowania leczenia snem. Zwłaszcza podatne takiemu leczeniu są stany osłupienia receptorycznego. W takich postaciach hamowanie ochronne jest najsilniejsze. Pomocne w jej leczeniu jest także zastosowanie farmakologi w tym, leków przeciwpsychotycznych. Choroba może przebiegać w postaci napadów z remisjami, rzadko jednak dochodzi do całkowitej remisji. W innych jej przypadkach remisja nie występuje. Z biegiem czasu powstające podniecenia właściwe w stanach ostrych nie przemijają. Schizofrenia przejawia się u chorego w zmanierowaniu, dziwaczności w codziennych zachowaniach, w przybieraniu różnych pozycji, halucynacjach, urojeniach oraz rozkojarzeniu mowy. W przypadku wystąpienie objawów ostrych i mogących zagrozić życiu pacjenta zastosowanie maja elektrowstrząsy, będące jedyną skuteczna metoda ratującą życie pacjenta.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *