Przeszczep trzustki

Przeszczep trzustki – przeciwwskazania, wskazania, przebieg

Przeszczep trzustki wykorzystywany jest jako technika leczenia cukrzycy typu 1. W przypadku osób, które zmagają się z określoną chorobą najczęściej wykonuje się łączny przeszczep trzustki oraz nerki. Taki zabieg przeprowadza się dlatego, gdyż cukrzyca zdążyła już zniszczyć nerki, a szansą na uratowanie danej osoby jest właśnie przeszczep jednego i drugiego narządu.

Transplantacja trzustki może być przeprowadzona z wykorzystaniem trzech technik. Może tu być dokonany przeszczep tylko trzustki, łączny przeszczep trzustki oraz nerki, a ponadto przeszczep trzustki po przeszczepie nerki. Pierwszy z wymienionych przypadków przeprowadzany jest u osób, u których nerki pracują w sposób prawidłowy, a także w przypadku których dostrzega się duże wahania glikemii pomimo prawidłowego leczenia z wykorzystaniem insuliny.

Tak a sytuacja może przyczynić się do uaktywnienia się poważnych powikłań cukrzycowych, a określony zabieg chirurgiczny może temu zapobiec. Innym rodzajem określonego zabiegu jest przeszczep wysp trzustkowych. Jednakże nie jest ona tak skuteczny jak transplantacja całego organu. Podkreślić jednak należy fakt, że przeszczepu całego organu dokonuje się u niewielkiej grupy chorych.

Najczęściej bowiem zdarza się, że cukrzyca spowodowała już poważne szkody również w nerce. W takiej sytuacji dokonuje się łącznego przeszczepu nerki oraz trzustki. Jest to najczęściej wykonywany rodzaj przeszczepu. Ostatnim rodzaje transplantacji jest przeprowadzenie przeszczepu trzustki po nerce. Jednakże w takiej sytuacji organy pobierane są od dwóch różnych dawców. I to przyczynia się do zmniejszenia szans pacjenta na wyleczenie.

Przeszczep trzustki – przeciwwskazania

Jednoczesny przeszczep trzustki oraz nerki przeprowadzany jest najczęściej u młodych ludzi do 45 roku życia. Jednakże przed podjęciem decyzji o dokonaniu przeszczepu konieczne jest dokładne zbadanie pacjentów. Najważniejszy w tym zakresie jest stan układu krążenia. Pacjenci cierpiący na chorobę niedokrwienną serca, a także po przebytych udarach mózgu oraz z zaawansowaną miażdżycą naczyń obwodowych nie predysponują do wykonania zabiegu transplantacyjnego. Podobna sytuacja występuje w przypadku chorych, którzy są lub też byli chorzy na nowotwór, ponadto cierpią na choroby płuc albo mają aktywne zakażenia (WZW C).

Osoby, u których obecna jest niewydolność nerek w obecności cukrzycy powinni być dopisani do programu przewlekłego leczenia z wykorzystaniem dializ, w odpowiednio wcześniejszym okresie, przy stężeniach kreatyniny w surowicy na poziomie od 4 do 5 mg/dl.

Przeszczep trzustki – wskazania

Zadaniem zdrowej trzustki jest produkcja insuliny, która przeprowadza glukozę z krwiobiegu do tkanki tłuszczowej, mięśni oraz komórek wątroby. W danym miejscu zostaje ona zużywana jako energia. W przypadku osób, które cierpią na cukrzycę typu pierwszego, trzustka nie jest zdolna do wytwarzania odpowiedniej ilości insuliny, czy też nie wytwarza jej w ogóle. W związku z tym dochodzi do gromadzenia się glukozy w krwiobiegu, co przyczynia się do wzrostu poziomu cukru we krwi.

Transplantacja trzustki to poważna operacja, która związana jest z wystąpieniem pewnego ryzyka, w związku z tym nie każda osoba poddaje się zabiegowi chirurgicznemu. Niebezpieczeństwo chorób serca oraz innych zagrożeń jest tak wysokie, ze operacja przyczynia się do pojawienia dodatkowego zagrożenia. Biorąc pod uwagę wszystkie te elementy transplantacji trzustki wykonuje się u osób, które potrzebują także nowych nerek.

Przeczep trzustki – przebieg

W przypadku jednoczesnej transplantacji nerki oraz trzustki, oba organy wszczepiane są w obrębie miednicy, po wewnętrznej stronie talerzy kości biodrowych, natomiast tętnice nerki oraz trzustki związuje się z wykorzystaniem tętnic biodrowych wewnętrznych. W sytuacji gdy dokonuje się przeszczepu całej trzustki, dokonuje się także przeszczepu dwunastnicy. Przeszczep doprowadza do zatrzymania cukrzycy, natomiast nowa trzustka pochodząca od zmarłego dawcy zaczyna produkować insulinę.

Po przeprowadzonym zabiegu przeszczepu trzustki pacjent zaczyna przyjmować preparaty immunosupresyjne, które przyczyniają się do zapobiegania procesowi odrzucenia. Określone działanie lecznicze jest niezbędne przez cały okres funkcjonowania przeszczepu.

Przeszczep trzustki – po zabiegu

Jednoczesna transplantacja dwóch dużych narządów jest dużym obciążeniem dla organizmu człowieka. Osoba chora musi przystosować się ponownie do nowych warunków. Wymienić tutaj można taki elementy jak nowy rytm wydzielania insuliny oraz nowa równowaga cukrowa. Ponadto wymienić tutaj należy stopniowe cofanie się nieprawidłowych zmian metabolicznych, które spowodowane są kumulacją szkodliwych składników przemiany materii z powodu złej pracy nerek, która była obecna przed przeprowadzonym zabiegiem.

Ponadto konieczne jest przystosowanie się do gorzej działającego układu odpornościowego z powodu preparatów immunosupresyjnych oraz zwiększonego przez to ryzyka infekcji. Pierwszy miesiąc jest najgorszy, gdyż w tym czasie dochodzi do największej liczby odrzutów.

Przeszczep trzustki – korzystne zmiany

Po przeprowadzeniu transplantacji trzustki może dojść do ustąpienia a nawet cofnięcia niekorzystnych zmian, które powstały w efekcie trwania cukrzycy. Dobre zmiany zauważyć można w układzie nerwowym, gdyż po upływie kilku lat od operacji można zauważyć poprawę odczucia dotyku, funkcji ruchowych, a także działania układu wegetatywnego. Ponadto podkreślić można, że średnie zmiany oczne, spowodowane hiperglikemią mogą się zatrzymać, a nawet ulec poprawie. Dodatkowo też zmniejsza się niebezpieczeństwo chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak zawał serca czy tez udar mózgu.

Przeszczep trzustki – powikłania

Wśród powikłań związanych z dokonaniem zabiegu transplantacyjnego trzustki wymienić można różnego rodzaju silne zakażenia powstałe w jamie brzusznej, które związane są z niedokrwieniem, zapaleniem, a także odrzuceniem narządu, zakrzepice naczyń, przeciek soku trzustkowego, który może mieć miejsce czy to w zespoleniu dwunastniczo-jelitowy, czy też dwunastniczo-pęcherzykowym.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *