heterochromia

Heterochromia iridis – przyczyny, objawy, leczenie

Heterochromia iridis – są to zaburzenia rozwoju tęczówki objawiające się jej różnobarwnością.

Tęczówka jest to część błony naczyniowej znajdująca się miedzy rogówką a soczewką. Krawędź tęczówki łączy się z ciałem rzęskowym, natomiast brzeg wolny wyznacza źrenicę.
Tęczówka zbudowana jest z wielu warstw, zawiera naczynia krwionośne oraz ziarna barwnika. Kolor tęczówki zależy od ilości, jakości i rozmieszczenia przestrzennego barwnika. Jakie pełni ona rolę w oku? Funkcją tęczówki jest regulacja dopływu światła do oka w zależności od jego natężenia. Za pracę mięśni tęczówki odpowiada autonomiczny układ nerwowy.

Heterochromia iridis występuje zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Zazwyczaj jest to ściśle związane z brakiem pigmentu melaniny lub jego nadwyżką. Za co odpowiedzialna jest melatonina? Otóż jest to substancja odpowiadająca za nadanie koloru nie tylko naszym oczom, ale również skórze i włosom. Gdy następuje zachwianie ilości w tęczówce może dojść choć wcale nie musi, do zaburzeń w utrzymaniu jednakowego koloru.

Rodzaje heterochromii iridis

Heterochromia iridisWyróżniamy dwa rodzaje Heterochromii iridis i są to:

– Heterochromia iridis częściowa,
– Heterochromia iridis całkowita.

Pierwsza z nich heterochomia częściowa charakteryzuje się tym, że część tęczówki jednego oka ma inną barwę. Dla przykładu na brązowej tęczówce oka 1/3 jej obszaru jest koloru niebieskiego.

Druga heterochomia całkowita powoduje wystąpienie dwóch różnych barw tęczówki u jednej osoby lub zwierzęcia. W skutek czego jedno oko może być koloru niebieskiego a drugie zielonego.

Przyczyny – heterochromia iridis

Istnieje kilka przyczyn występowania choroby zwanej heterochromiia, do podstawowych zaliczamy:

jaskra,
– nerwiakowłókniakowatość,
– uszkodzenia mechaniczne oka,
– stany zapalne siatkówki czy rogówki,
– guzy,
– tętniaki.

Jaskra to choroba prowadząca do nieodwracalnych zmian w nerwie wzrokowym i w siatkówce, jej wynikiem może być utrata całkowita wzroku. Chorzy przyjmujący leki na jaskrę mogą doprowadzić do zaburzeń w kolorze tęczówki oka. Odnotowano wiele przypadków gdzie stosowanie kropli na jaskrę spowodowało zmianę barwy tęczówki.

Nerwiakowłókniakowatość to inna często spotykana przyczyna występowania heterochromii. Nerwiakowłókniakowatość to choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie dominująco. U 90% chorych heterochromia spowodowana jest nerwiakowłókniakowatością typu 1.

Mechaniczne uszkodzenia oka spowodowane w skutek działań czynników zewnętrznych mogą stanowić przyczynę rozbieżności kolorystycznej oczu.

Heterochromia może być dziedziczona. W takim przypadku uważa się, ze odpowiedzialna za ten stan rzeczy jest patologia w formowaniu się tęczówki. Jest to choroba genetyczna dziedziczona autosomalnie dominująco.

Przyczyny heterochromii upatruje się w położeniu barwnika na przynajmniej dwóch częściach tęczówki jednego oka oraz na odmiennym zabarwieniu oczu. Wada ta nie jest uciążliwa i nie wywołuje poważniejszych konsekwencji związanych ze wzrokiem, nie powoduje także dysfunkcji w sposobie widzenia. Spotyka się ją także u zwierząt.

Objawy – heterochromia iridis

Podstawowym objawem heterochromii jest różnobarwność tęczówek która powoduje niesamowite wrażenie. Wada ta jest rzadziej nabyta a najczęściej jest dziedziczona. Heterochromia nie wywołuje poważnych konsekwencji związanych ze wzrokiem i ogólnie pojętym prawidłowym widzeniem.

Wiele gwiazd kina oraz życia publicznego posiada taką wadę wzroku. Między innymi możemy zaliczyć do nich taki gwiazdy jak: David Bowie czy Jane Seymour. Wiele gwiazd show biznesu decyduje się na noszenie dwukolorowych soczewek, by uzyskać właśnie taki efekt.

Wada ta nie występuje tylko u ludzi ale także u zwierząt, najczęściej spotyka się ja u psów rasy husky.

Jest to jedna z tych nielicznych wad która nie spotyka się z odrzuceniem społecznym. Oczywiście budzi zainteresowanie ale raczej związane z pozytywnym odbiorem niż z negatywnymi odczuciami.

Wyróżnia się dwie odmiany objawów tego zaburzenia;

heterochromia iridis charakteryzuje się różnobarwnością tylko jednej tęczówki,
heterochromia iridium występuje wówczas, gdy obie tęczówki mają inną barwę.

Heterochromia może występować również u osób cierpiących na nietrzymanie barwnika. Objawy połączone także z innymi syndromami mogą być charakterystyczne także dla innych chorób takich jak:

Zespół Waardenburga – to grupa kilku, genetycznie uwarunkowanych zespołów wad. Łączy je różnego stopnia niedosłuch czuciowo-nerwowy, plamy bielacze na skórze, ale także jasne i niekiedy różnobarwne tęczówki i co charakterystyczne jasne pasma włosów.
– piebaldyzm,
– Zespół Hornera,
– chorobę Hirschsprunga ,
– Zespół Parry’ego-Romberga.

Leczenie – heterochromia iridis

Samo odbarwienie tęczówki nie powoduje problemów z narządem wzroku, dlatego też leczeniu podlegają tylko choroby jej towarzyszące. Jeśli heterochromia dotknęła jedną tęczówkę i wygląda to nieestetycznie, zaleca się stosowanie specjalnych soczewek, które wyrównają kolor.

Przed podjęciem decyzji o użyciu soczewek korygujących konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalistą który przeprowadzi badania potwierdzające możliwość ich zastosowania. Niekiedy specjalista odmawia użycia tej metody ze względu na istnienie szeregu przeciwwskazań do jej zastosowania.

W XXI wieku raczej nikogo nie dziwi odmienność koloru oczu, w czasach dawniejszych często postrzegano takich ludzi jako szarlatanów.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *