Wrodzone wady serca zazwyczaj są diagnozowane zaraz po urodzeniu dziecka. Niektóre z nich stanowią poważne zagrożenia dla życia noworodka, co też leczy się je chirurgicznie. Niektóre wady wrodzone serca przez długi czas mogą nie dawać żadnych objawów klinicznych, dlatego są wykrywane dopiero u dorosłych.
UBYTEK W PRZEGRODZIE MIĘDZYKOMOROWEJ
Jest to przeciek lewo-prawy na poziomie komór, czyli przepływ krwi z lewej komory do lewego przedsionka. Do samoistnego zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej dochodzi najczęściej w ciągu pierwszych 2 lat życia. Zasadą jest, że im większy ubytek w przegrodzie, tym liczniejsze objawy kliniczne. Nieduże zmiany nie dają żadnych objawów.
Szacuje się, że ubytek w przegrodzie międzykomorowej stanowi około 20 procent wszystkich wrodzonych wad serca. Objawia się szmerem wykrywalnym przy słuchaniu pacjenta, dalej zbyt wolnym przyrastaniem masy ciała i problemami z oddychaniem.
UBYTEK W PRZEGRODZIE MIĘDZYPRZEDSIONKOWEJ
Wada ta wynika z zaburzeń rozwoju przegrody międzyprzedsionkowej i może występować w różnych jej częściach. Najczęściej pojawia się w miejscu, gdzie po porodzie powinien zamknąć się tak zwany otwór owalny. Małe ubytki zazwyczaj nie przejawiają się w dokuczliwych objawach i zamykają się same w ciągu kilku miesięcy od urodzenia się dziecka z tą wadą.
Z poważniejszą sytuacją mamy do czynienia z ubytkiem z objawami większych zmian w przegrodzie międzyprzedsionkowej, a są niemi szmery nad sercem, które wykrywalne są podczas osłuchiwania pacjenta oraz nawracające infekcje układu oddechowego. Są one wyleczalne natychmiastową operacją.
PRZETRWAŁY PRZEWÓD TĘTNICZY BOTALLA
Jest to to naczynie krwionośne, które u płodu łączy bezpośrednio lewą tętnicę płucną z aortą, aby krew omijała naczynia płucne, ponieważ płód nie oddycha płucami, dlatego nie odbywa się transport krwi z serca do płuc. Stanowi 10 % wad wrodzonych serca. U noworodka powinien on zamknąć się w ciągu 24 godzin od pierwszego oddechu. Jeżeli do tego nie dojdzie krew z lewej komory, zamiast płynąć do aorty, a następnie do tkanek całego ciała, przepływa do tętnicy płucnej i do płuc i tak właśnie powstaje wyżej opisane zaburzenie.
Objawy dają o sobie znać do 5 dni od urodzenia i są to cichy, miękki szmer słyszalny w górnej części mostka, przyspieszone bicie serca, a w późniejszym wieku dziecku dokucza zapalenie dolnych dróg oddechowych, a także rozwija się z opóźnieniem. Skutkiem tego może być poważne uszkodzenie serca i płuc, a by do tego nie dopuścić potrzebna jest operacja.
WRODZONE WADY SERCA – ZWĘŻENIE CIEŚNI AORTY
Nazywana również koarktacją aorty, występuje zarówno u dzieci jak i u dorosłych. Stanowi 8-10 procent wszystkich wad serca. Aorta jest największą tętnicą. Zaburzenie polega na przewężeniu światła aorty w odcinku jej cieśni. U dzieci lub niemowląt występuje na dłuższym odcinku niż u dorosłych. Jest zagrożeniem życia. Objawia się gorszym rozwojem dolnych partii ciała, szczególnie nóg.
Przykładowo jest to słabe tętno w okolicach ud, dalej sinica, a także gorsze ukrwienie narządów wewnętrznych, co skutkuje zaburzeniem pracy nerek. Niekiedy pojawia się krwawienie z nosa, bóle głowy, dławica piersiowa lub niewydolność serca, powiększenie wątroby, duszności, mała produkcja moczu, zimne kończyny, kwasica metaboliczna. W leczeniu najpierw stabilizuje się stan pacjenta, a następnie operuje się go.
WRODZONE WADY SERCA – KRYTYCZNE ZAWĘŻENIE ZASTAWKI AORTY
Przejawia się gdy krew nie może swobodnie przepłynąć z lewej komory do aorty. Statystyki wskazują, że jest trzecią pod względem częstości chorobą serca w krajach rozwiniętych, zaraz po nadciśnieniu tętniczym i chorobie niedokrwiennej serca.Występuje u 5% populacji po 75. roku życia Diagnoza przebiega za pomocą obrazu echokardiograficznego. Później następuje leczenie jedynie operacyjne.
Czynniki sprzyjające pojawieniu się tego zaburzenia to starszy wiek, nadciśnienie tętnicze, płeć męska, cukrzyca, choroba Pageta, dalej nadczynność przytarczyc, palenie tytoniu, niewydolność nerek lub nadwaga. Objawia się kołataniem serca, bólem dławicowym, zaburzeniami widzenia, zawrotami głowy, omdleniami z wysiłku, dusznościami. Co gorsze, zanim choroba zostanie zdiagnozowana może nastąpić nagły zgon sercowy, który spowodowany jest migotaniem komór lub obrzękiem płuc.
WRODZONE WADY SERCA – TETRALOGIA FALLOTA
Składa się z czerech zaburzeń: ubytku w przegrodzie międzykomorowej, przerośnięcia prawej komory, zwężenia tętnicy płucnej i przesunięcia aorty w prawo nad otwór w przegrodzie międzykomorowej. Stanowi około 3-5 procent wszystkich wrodzonych wad serca i jest najczęstszą siniczą wadą serca w okresie poniemowlęcym. Objawia się zazwyczaj stosunkowo niewielką sinicą, szmerem systolicznym, napadami hipoksemicznymi, kucaniem dziecka, ponieważ w ten sposób zmniejsza ono stopień hipoksemii, kolejne to palce pałeczkowate i policytemia.
Leczenie polega na wykonaniu korekcyjnej operacji kardiochirurgicznej. U niemowląt wykonuje się operacje, ponieważ są szczególnie narażone na zgon. Zabiegi przeważnie trwają etapami. Współczesna medycyna pozwala nawet na zupełne wyleczenie tej wady, co jest niesamowitym sukcesem.
