Zespoły padaczkowe – padaczka, inaczej nazywana epilepsją, jest zaburzeniem z grupy schorzeń neurologicznych. Polega na czasowych zaburzeniach funkcjonowania mózgu i towarzyszących im gwałtownych wyładowaniach bioelektrycznych, wywołujących właśnie charakterystyczne napady. Z medycznego punktu widzenia objawy padaczki mogą się znacznie różnić między sobą.
Zdarza się, że napady padaczkowe towarzyszą innym schorzeniom, na przykład opóźnieniom w rozwoju. Obecnie sklasyfikowano kilkadziesiąt rodzajów zespołów padaczkowych – głównymi cechami różnicującymi są przede wszystkim przyczyny, które doprowadziły do schorzenia oraz wiek, w którym zespół padaczkowy się ujawnia.
Zespoły padaczkowe
Pośród tych wielu rodzajów zespołów padaczkowych należy zwrócić uwagę na kilka najbardziej charakterystycznych i występujących najczęściej. Należą tu padaczki pojawiające się w wieku dziecięcym i młodocianym:
- zespół Westa
- zespół Lennoxa-Gastauta
- dziecięca i młodzieńcza padaczka nieświadomości
- padaczka rolandyczna.
Pierwsze dwa zespoły padaczkowe mogą pojawić się już w pierwszych miesiącach życia i niestety są niewrażliwe na działanie leków. Padaczka zespołu Westa pojawia się zwykle w trakcie zasypiania lub tuż po obudzeniu i objawia się szybkim skurczem mięśni prowadzącym do podginania przez dziecko głowy, tułowia i nóg do przodu. Często towarzyszy im ślinotok i zaczerwienienie oraz zaburzenia świadomości.
W przypadku zespołu Lennoxa-Gastauta objawy są zróżnicowane – począwszy od atonicznych zaników napięcia mięśniowego, poprzez miokloniczneskurcze grup mięśni, na połączeniu obu powyższych typów skończywszy.Powyższe ataki – dochodzące nawet do 100 dziennie – są bardzo niebezpieczne, bowiem mogą doprowadzić do poważnych uszkodzeń ciała podczas upadków wywołanych niespodziewanym atakiem. Niestety oba powyższe typy padaczek doprowadzają również do zaburzeń rozwoju psychomotorycznego u dzieci.
W przeciwieństwie do zespołu Lennoxa-Gastauta, który dotyczy raczej chłopców – dziecięca padaczka nieświadomości dotyka głównie dziewczynki, dając pierwsze objawy już koło 3-13 r.ż. Pojawiają się napady nieświadomości trwające zwykle około 15 sekund, przy czym mogą powtarzać się nawet 200 razy dziennie! Nie upośledzają one rozwoju dziecka. Młodzieńcza padaczka nieświadomości dotyka obu płci i pojawia się w wieku 9-17 lat, dając bardzo podobne objawy, jak pierwszy typ.
Zespoły padaczkowe – zespół Rolanda
Zespół Rolanda, czyli padaczka rolandyczna to jeden z najczęstszych rodzajów epilepsji wieku dziecięcego. Stanowi do 15% wszystkich typów padaczek. Jest uwarunkowana skłonnościami rodzinnymi i pojawia się około 3-13 r.ż.– nie upośledzając rozwoju dziecka. Napady ruchowe lub czuciowo-ruchowe pojawiają się najczęściej podczas snu.
U dorosłych, najczęściej spotykanym rodzajem padaczki jest padaczka skroniowa. Jej pierwsze objawy mogą wystąpić już z wieku młodzieńczym i należą do nich nagłe popadnięcie w bezruch, nieświadome mlaskanie lub cmokanie i stopniowa utrata świadomości.
Poza napadami padaczkowymi wywołanymi zmianami biochemicznymi w mózgu obserwuje się tzw. napady padaczki czasowe – najczęściej wywołane nagłym odstawieniem lub zmianą leku, ostra infekcja oraz nadużycie alkoholu lub innej substancji. Objawy powyższych przypominają napady padaczkowe, jednak ich geneza nie jest związana z zaburzeniami pracy mózgu i po ustaniu przyczyn napady również znikają.
