Rodzice adopcyjni – co zrobić by adoptować dziecko? Przede wszystkim rodzice adopcyjni muszą spełnić szereg wymogów prawnych i formalnych. Ponadto muszą być to osoby przekonane o swej potrzebie wychowania dziecka przysposobionego.
Należy sobie zdawać sprawę, iż dziecko może być obciążone wadami rozwojowymi, chorobami i złymi doświadczeniami, co rzutować może w przyszłości na jego zachowanie, charakter i trudności wychowawcze.
Rodzice adopcyjni – gdy ie zraża ich trud wychowania
Dla wielu osób nie mogących mieć własnych dzieci nie am znaczenia czy dziecko adoptowane będzie chore, czy zdrowe. Również dla osób odczuwających potrzebę pomocy dzieciom skrzywdzonym przez los nie jest ważne jak bardzo jest dziecko obciążone ryzykiem zaburzeń rozwojowych w wyniku urodzenia się w takiej czy innej rodzinie. Jak jednak zostać rodzicem adopcyjnym? Od czego zacząć procedurę?
Przede wszystkim należy sprawdzić czy nadajemy się pod kątem formalnym jako rodzice adopcyjni. Prawo określa warunki jakie należy spełnić jak chociaż 5 letni okres związku małżeńskiego, stałe dochody, stosowne warunki mieszkaniowe, pozytywna opinia środowiska. Rodzice adopcyjni winni być wolni od nałogów, jak też mieć dobre motywy adopcji jak np. bezskuteczne leczenie bezpłodności. Warto zauważyć iż każdy przypadek rozpatruje się indywidualnie i można pewne warunki różnorodnie uzasadniać.
Szkolenia, testy i badania
Przyszli rodzice muszą przejść pozytywnie weryfikację. Polega ona na badaniu stanu psychicznego rodziców i ich przygotowania do roli rodzica adopcyjnego. Testy psychologiczne dają odpowiedź czy dana osoba poradzi sobie z trudem wychowania dziecka, jak zareaguje na jego stan emocjonalny, trudności np. w nauce czy adaptacji jak też na ile jest zdeterminowana do roli rodzica.
Szkolenia adopcyjne natomiast maja za zadanie przygotować przyszłych rodziców na sytuacje specyficzne mogące wystąpić w toku opieki and dzieckiem adoptowanym. Omawia się wówczas relacje rodzicielskie i kwestie opowiedzenia dziecku o tym ze jest adoptowane itp.
Każde dziecko porzucone jest w jakiś sposób okaleczone psychicznie, co dotyczy również niemowląt. Tym samym rodzice adopcyjni stoją przed szeregiem problemów jakie dzieci adoptowane mogą stworzyć w przyszłości. Trzeba mieć pewność, że nie odtrącą dziecka, gdy pojawią się pierwsze kłopoty.
Jak wygląda procedura adopcji?
Zaczyna się ona od wstępnej rozmowy i zebrania niezbędnych dokumentów jak akt małżeństwa, zaświadczenie o stanie zdrowia, zarobkach, niekaralności. Kolejno rodzice adopcyjni odbywają wizyty u psychologa i pedagoga. Podczas rozmów omawiane są motywy adopcji, predyspozycje wychowawcze, scenki sytuacyjne. Następnie realizowany jest wywiad środowiskowy, wizyta w domu rodziców, poznanie się z ich najbliższą rodziną, znajomymi itp.
Kolejnym etapem jest szkolenie rodzicielskie oraz kwalifikacja do adopcji. Wystawiana jest opinia do sądu rodzinnego przez komisję kwalifikacyjną na podstawie zebranych dokumentów z bieżącego postępowania. Zaczyna się etap wyboru dziecka. Proponowane jest rodzicom dziecko, którego sytuację omawia się z rodzicami, w tym jego stan zdrowia, potrzeby. Kolejno doprowadza się do spotkania przyszłych rodziców z dzieckiem w domu, miejscu jego pobytu np. w domu dziecka.
Gdy w dalszym ciągu chęć adopcji jest podtrzymywana następuje sporządzenie wniosku do sądu rodzinnego o przysposobienie dziecka. Na tym etapie sąd zwykle pozaprocesowo wyraża zgodę na zabranie dziecka do domu na tzw. okres preadopcyjny. Druga rozprawa sądowa jest rozprawą adopcyjną podczas której orzeka się o przysposobieniu. Uprawomocnienie postanowienia sądu trwa 21 dni. Po jego upływie sporządza się nową metrykę urodzenia dziecka.
