lnicznik siewny

Lnicznik siewny – właściwości lecznicze, cechy charakterystyczne

Lnicznik siewny (Camelina sativa) to gatunek rośliny przynależnej do rodziny kapustowatych. Wywodzi się z terenów syberyjskich, obecnie jest gatunkiem rozpowszechnionym na całym świecie, nawet w Afryce Północnej. W Polsce jeszcze niedawno był symbolem wiejskiej sielanki, obecnie jest spotykany bardzo rzadko.

Występowanie i cechy charakterystyczne

Lnicznik siewny preferuje tereny nizinne, rośnie dziko, aczkolwiek można go także wysiewać w ogrodach. Należy do roślin jednorocznych ruderalnych. Nie wymaga wiele, nie musi mieć ani wilgotnej ani zasobnej gleby. Niegdyś uprawiano lnicznik siewny do celów pozyskiwania oleju. Roślina dorasta do 30-50 cm wysokości, chociaż spotkać można też okazy na metr wysokie.

Kwiaty lnicznika pojawiają się na samej górze łodygi, która jest wzniesiona i prosta. Kwiat ma barwę białą lub biało żółtą, zaś owocuje łuszczykami, które skrywają w sobie brunatne nasiona, idealne na olej rydzowy. Roślina zakwita końcem maja i utrzymuje kwiat aż do sierpnia.

Lnicznik siewny – surowiec leczniczy

Surowcem leczniczym, zielarskim lnicznika jest owoc rośliny, a raczej jego nasiona. Są one obfite w kwasy tłuszczowe omega-3 i stąd też olej rydzowy jest tak cenionym preparatem leczniczym. Ponadto w oleju znajdziemy też kwasy omega-6, równie pożyteczne dla zdrowia. Kwasy te zapewniają organizmowi rozwój układu nerwowego a także dbałość o jakość wzroku, poza tym wpływają na regulacje poziomu cholesterolu.

Dodatkowo kwasy organiczne odpowiadają pośrednio za stan odporności, kondycję okładu naczyniowo-sercowego oraz poziom cukru we krwi. Olej rydzowy wpływa korzystnie na wątrobę pobudzając wydzielanie się żółci. Zewnętrznie stosowany olej z lnicznika siewnego jest doskonałym lekiem na atopowe zapalenie skóry minimalizując zmiany i uśmierzając ból, świąd, podrażnienie. Sprawdza się tez przy owrzodzeniach skórnych.

Skład oleju

Olej z lnicznika siewnego zawiera poza kwasami omega 3 i omega 6 witaminę E. Witamina wpływa na wzrok, ale również działa przeciwmiażdżycowo, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych i działa ochronnie na krwinki czerwone, ponadto zapobiega zakrzepom żylnym. Olej rydzynowy prócz zielarstwa znajduje zastosowanie w przemyśle kosmetycznym z uwagi na właściwości antyoksydacyjne. Dodawany jest do preparatów przeciw starzeniu się i pielęgnacji skóry zniszczonej, cery suchej.

Użycie ziela

Ziele lnicznika przyjmuje się zarówno doustnie jak i na zewnątrz pod postacią oleju, który zaraz po oleju lnianym jest najbardziej nasyconym kwasami organicznymi. Można go używać do sporządzania potraw, nadając im cebulowego posmaku z nutą goryczy. Może stanowić wspaniałe wzbogacenie surówki, sałatki, czy twarożku, bądź makaronu.

Doskonale komponuje się z daniami rybnymi, zwłaszcza ze śledziem. By olej nie stracił swych właściwości nie poddaje się go smażeniu, stad stosuje się go w kuchni wyłącznie na zimno. Co ważne nie można go przedawkować, aczkolwiek wskazany jest rozsądek i umiar, gdyż w nadmiarze może wywoływać skutki uboczne niepożądane.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *