Jemioła – to krzew pasożytniczy, należący do rodziny gązewnikowatych o pokroju zimozielonej krzewinki. Obszar występowania tej rośliny obejmuje teren całej Europy i Azji. Jemioła od bardzo dawna uznawana była za roślinę leczniczą oraz świętą. Stosowana była jako odtrutka i wierzono iż zwiększa ona płodność u kobiet.
Posiada łodygę bardzo równomiernie i symetrycznie rozgałęzioną. Liście lancetowate lekko jajowate i skórzaste. Gałęzie oraz liście mają charakterystyczny, jasnozielony kolor i są niezwykle łamliwe, dlatego należy zachować ostrożność przy transportowaniu rośliny.
Pasożytuje głównie na gałęziach drzew liściastych, na topolach, brzozach, lipach i bardzo rzadko na dębach. Jemioła wyrasta także na drzewach iglastych, np. na sośnie. Kwitnie w lutym i marcu.
Wczesną wiosną, w kącikach listków pojawiają się malutkie, jasnożółte kwiatuszki, z których jesienią wytwarzają się małe, białe, okrągłe, jagodowe, kleiste w środku owoce.
Jemioła – zastosowanie
W celach leczniczych zbiera się ziele, zazwyczaj w okresie zimowym, zaraz po ścięciu drzew. Nie wykluczony jest zbiór całoroczny bez konieczności wycinki. Zwyczajowo pędy suszy się w pęczkach rozwieszonych w przewiewnym miejscu lub w suszarni w temperaturze około 40 stopni.
Jemioła zawiera flawonoidy, aminy, trójterpeny i kwasy organiczne, wiskotoksyny, związki śluzowe, sole mineralne .
Należy mieć świadomość, że przedawkowanie preparatów jemioły może spowodować wystąpienie objawów zatrucia takich jak: wymioty, drgawki, krwawe biegunki, majaczenia. Dlatego ich stosowanie powinno być ostrożne i zgodne z zaleceniami.
Jemioła – właściwości lecznicze
Jemioła posiada bardzo szerokie pasmo zastosowania. Od dawna znane jest i cenione działanie wyciągów z jemioły obniżające ciśnienie krwi. W zaawansowanych postaciach nadciśnienia trzeba także stosować inne leki, ale długotrwałe podawanie wyciągów z jemioły pozwala na obniżenie ich dawek. W łagodnych postaciach nadciśnienia jemioła może być stosowana jako jedyny lek. Owocami jemioły leczono niepłodność u kobiet, na podstawie opozycji białego koloru owoców i czerwonego koloru krwi podawano ją przy krwawieniach lub przy chorobach serca. Używano też jemioły jako środka uspokajającego, odwar z jagód podawano przy kaszlu.
Zwalnia przyspieszone bicie serca spowodowane nadmiernym pobudzeniem układu nerwowego. Znosi przykre objawy dolegliwości sercowych u kobiet w okresie przekwitania. Jest korzystna w przypadkach miażdżycy. Obniża ciśnienie krwi, uspakaja skołatane serce, przyspiesza przemianę materii wzmaga pracę trzustki, działa ogólnie wzmacniająco. Związki czynne zawarte w jemiole, zwalniają przyspieszone bicie serca spowodowane nadmiernym pobudzeniem układu nerwowego.
Pomocne w leczeniu krwawień z nosa i pluć, a także w nadmiernych krwawieniach miesiączkowych. W badaniach doświadczalnych wykazano, że wyciągi jemioły wstrzyknięte do guza nowotworowego hamują jego wzrost i niszczą komórki nowotworowe. Jemioła stabilizuje również pracę trzustki, aktywizuje proces przemiany materii. Stare księgi zielarskie polecają ją w ostrych przeziębieniach, grypie, a nawet w zapaleniu płuc. Niekiedy jemiołę poleca się w kolce nerkowej i stanach zapalnych woreczka żółciowego (działa rozkurczowo). Słynny ksiądz Kneipp zalecał tę roślinę w połączeniu z ususzonymi znamionami (wąsami) kukurydzy w leczeniu nowotworów. Jemioła słynie przede wszystkim jako lek obniżający ciśnienie krwi i oddalający zawroty głowy spowodowane postępującą miażdżycą ogólną. Jest pomocna także w innych przypadłościach towarzyszących miażdżycy – w otępieniu starczym (demencji), uderzeniach krwi i gorąca do głowy, szumach w uszach, przytępieniu słuchu, drętwieniu nóg i rąk.
Jemioła – sposób użycia
MACERAT
Przepis; należy przygotować i wymieszać 2 łyżki suszonego ziela ze szklanką przegotowanej i ostudzonej wody. Następnie naczynie odstawiamy na kilkanaście godzin. Po przecedzeniu pijemy w 2-3 porcjach w przypadkach nadciśnienia tętniczego czy krwawień z nosa lub narządu rodnego.
Mieszanka obniżająca ciśnienie krwi
Przepis: należy zioła ziele jemioły – 50 g, kwiat głogu – 50 g, owoc głogu – 50 g, owoc jarzębiny – 50 g wymieszać a następnie 1 łyżkę i zalewamy 0.5 litra zimnej wody. Robimy odwar, gotujemy 10 minut na małym ogniu. Odstawiamy pod przykryciem na pół godziny, po czym odcedzamy i przelewamy do termosu. Pijemy trzy razy dziennie po 1 filiżance.
NALEWKA
Przepis: należy w naczyniu umieszczamy 100 g ziela jemioły i zalewany je 0,5 litrem spirytusu 70-procentowego. Całość zostawiamy na tydzień. Pijemy po 20-30 kropli na kieliszek wody, 2-3 razy dziennie.
WINO Z JEMIOŁĄ
Przepis; należy 40g świeżych liści jemioły zalewamy litrem białego wina i odstawiamy na ok. 10 dni. W tym okresie należy wino co pewien czas mieszać. Kończymy procedurę przygotowania przecedzeniem wina. Tego typu wino z jemiołą pijemy po kieliszku (ok. 50 ml) 2 razy dziennie przed posiłkami. Kuracja tego typu winem jest polecana w przypadku nadciśnienia tętniczego codziennie przez 14 dni.
MIESZANKI. W leczeniu nadciśnienia tętniczego warto łączyć jemiołę z arniką, owocami głogu, konwalią, kozłkiem lekarskim oraz kasztanowcem.
