Naczyniak jamisty jest nowotworem łagodnym pochodzącym z naczyń krwionośnych i chłonnych. Może on występować w zewnętrznych i wewnętrznych częściach ciała. Etiologia powstawania naczyniaka jamistego nie jest do końca znana. Podejrzewa się, że są to czynniki genetyczne, jak w większości chorób.
Naczyniak jamisty
Naczyniak jamisty – zmiany zewnętrzne widoczne gołym okiem. Występuje najczęściej u dzieci, niemowlaków oraz wcześniaków z niską masą urodzeniową. Ciekawym faktem jest, iż choroba ta, dotyka w większym stopniu dziewczynki aniżeli chłopców. Zmiany na skórze mogą przybierać różny kolor (purpur, niebieskawy bądź czerwień) i kształty (guzki, plamy, wklęsłe miejsca itp.). Często pojawiają się na skórze w skupiskach. Naczyniak w swej początkowej fazie rozwoju, regularnie się powiększa, jednak z czasem ulega stagnacji i następuje jego samoistny zanik.
Naczyniak jamisty – proces powstawania i etiologia. Powstaje poprzez rozszerzanie się naczyń krwionośnych do których wpływa krew z tętnic i wypełnia puste miejsca w naczyniach, powstałe w wyniku ich rozszerzenia. Powiększanie się komórek śródbłonka naczyniowego powoduje, iż naczyniak zaczyna się w szybkim tempie rozrastać. Przypuszcza się, iż oprócz przyczyn genetycznych powstawania tej choroby, może mieć wpływ zespół Kasabacha-Merrita (zaburzenia krwawienia spowodowane nowotworem tkanki naczyniowej). Niekiedy zaburzenia w życiu płodowym objawiające się nieprawidłowymi mechanizmami wytwarzania naczyń krwionośnych, mogą przyczyniać się do rozwoju tejże zmiany.
Naczyniak jamisty – typy
Wielorakie typy naczyniaków powodem różnorodnych dolegliwości. Istnieją 2 rodzaje naczyniaków: krwionośny – może znajdować się w każdym miejscu, jednak najczęściej jest to obszar twarzy i głowy. W początkowej fazie może być niezauważalny lun występować w postaci małej plamki. W miarę jego progresu może urosnąć nawet do kilkunastu centymetrów; chłonny – ukazuje się w postaci guzka i obejmuje obszary twarzy, błony śluzowej jamy ustnej a także zewnętrznych narządów płciowych.
Oprócz zmian widocznych dla oczu, naczyniak jamisty może prowadzić do różnych dolegliwości, w zależności od miejsca, w którym się znajduje. Wyróżnia się jego następujące rodzaje: naczyniak jamisty wątroby – wymioty, nudności,brak łaknienia, bóle górnej części brzucha; naczyniak jamisty oka – wytrzeszcz oka i ból z tym związany, pogorszenie wzroku i podwójne widzenie; naczyniak jamisty mózgu – epilepsja, problem ze wzrokiem, bóle głowy, drętwienie górnych i dolnych kończyn, pogorszenie pamięci a także problemy z mową; naczyniak jamisty skóry – nie daje żadnych dolegliwości bólowych, jednak wpływa negatywnie na estetykę wyglądu. Pojawia się zwykle przy twarzy, głowie i tułowiu.
Naczyniak jamisty – diagnostyka
Diagnostyka naczyniaka jamistego drogą do wyleczenia i normalnego życia. W celu rozpoznania rodzaju zmian, stosuje się różne rodzaje badań, w zależności od umiejscowienia naczyniaka. Do najczęściej praktykowanych jest: rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, angiografia lub USG. Niekiedy stosuje się również biopsję.
Naczyniak jamisty – leczenie
Wczesne leczenie zmian szansą dla całkowitego zdrowia. W większej liczbie przypadków, naczyniak jamisty zanika samoistnie. Jednak aby przyśpieszyć ten proces, stosuje się w tym celu terapię kompresyjną naczyniaków jamistych. Metoda ta polega na ucisku miejsca wokół zmiany. Inny rodzajem leczenia, jest stosowanie lasera, który ma za zadanie zatrzymanie wzrostu naczyniaka, natomiast go nie usuwa.
Jedynym sposobem pozbycia się go (w ciężkich przypadkach) jest operacja chirurgiczna. Czasami do zatrzymania rozwoju naczyniaka jamistego, stosuje się doustnie propanol bądź glikokortykoidy. Inną skuteczną metodą leczniczą, jest krioterapia a a więc wymrażanie zmian. Należy jednak pamiętać, iż żaden sposób leczenia, nie gwarantuje braku nawrotu choroby. Zawsze istniej spore prawdopodobieństwo , iż po pewnym czasie, może nastąpić powrót naczyniaka. Jest to ryzyko, z którym musi wiązać się każdy chory lub wyleczony pacjent.
Pomimo, iż jest to nowotwór o charakterze łagodnym, może on w niektórych przypadkach prowadzić do wielu powikłań zdrowotnych i nieodwracalnych zmian, głównie związanych z wyglądem osoby dotkniętej tą zmianą. Naczyniaki jamiste mogą rozrastać się do dużych rozmiarów i zniekształcać poszczególne części twarzy, co prowadzić może do wielu blizn i defektów związanych z estetyką. Rzadko zdarza się aby naczyniak poważnie wpływał na ogólne funkcjonowanie organizmu, jednak w pojedynczych przypadkach może negatywnie oddziaływać na drogi oddechowe i narządy wewnętrzne w zależności od jego umiejscowienia.
W żaden sposób nie można zabezpieczyć się przed powstawaniem naczyniaków, gdyż jest to zmiana wrodzona i styl życia oraz sposób odżywiania, nie uchroni przed ich powstawaniem. Dlatego też, profilaktyka w tym zakresie jest zerowa. Jednak należy pamiętać o regularnych badaniach i kontrolach naczyniaka, aby zapobiec jego rozrostowi i ewentualnej operacji chirurgicznej, która zawsze niesie za sobą ryzyko.
Naczyniak jamisty – diagnoza
W celu diagnozy i ustalenia leczenia naczyniaka, należy skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który to poprowadzi w dalszej drodze leczenia. Jest to choroba wymagająca współpracy z wieloma specjalistami aby dobrać jak najskuteczniejsze metody leczenia.
