Robinia akacjowa – to charakterystyczne drzewo o niskim pniu tworzące bujną, nieregularną koronę. Średnia jej wysokość nie przekracza 20-25 metrów. Wywodzi się z terenów Ameryki Północnej. Do Europy zawitała na początku XVII wieku za sprawą Jeana Robina. Od jego nazwiska pochodzi także nazwa rośliny, robinia akacjowa. Kora pnia i konarów jest twarda, głęboko bruzdowana i spękana. Ma ciemnoszarą barwę. Młode gałązki mają cienką, gładką i czerwonobrunatną korę. Posiada bujną koronę, owalne liście, dużą ilość kwiatów.
Dzięki pięknemu zapachowi bardzo szybko zyskała ogromną popularność w wielu elementach miejskiego wystroju. Dlatego też bardzo często można ją spotkać w parkach i alejkach.
Robinia akacjowa to roślina która posiada niewygórowane wymogi glebowe, niskie zapotrzebowanie na wodę i odporności na zanieczyszczenie środowiska.
Liście akacji są nieparzystopierzaste złożone z 7 do 21 owalnych listków. Z wierzchu są jasnozielone, a od spodu szarozielone.
Robinia akacjowa – zastosowanie
Bardzo istotną jest informacja która mówi o tym iż surowcem zielarskim robinii akacjowej są jedynie kwiaty. Dlaczego? Otóż pozostała część rośliny jest trująca. Konsekwencją przyjęcia zatrutych elementów może być miedzy innymi:
– bardzo silny ból brzucha,
– mdłości,
– torsje,
– wzdęcia,
– wysoka gorączka,
– zaburzenia widzenia.
Robinia akacjowa kwitnie parokrotnie w maju i czerwcu. Białe kwiaty akacji zebrane są w grona i wytwarzają intensywny, przyjemny zapach. Właśnie dlatego kwiaty są bardzo chętnie odwiedzane przez pszczoły, które z pyłków akacji wytwarzają miód akacjowy .
Kwiaty zbiera się w momencie rozkwitania, w suchy, pogodny poranek po zejściu rosy. W jaki sposób należy to robić? Zaleca się w trakcie ścinania obcinanie sekatorami całego grona kwiatów, z których następnie obrywa się pojedyncze kwiaty bez szypułek. Bardzo ważnym elementem w trakcie zbiorów jest niedopuszczenie do zaparzenia i nadmiernego pogniecenia się kwiatów. Może to wpłynąć negatywne na jakość zbioru i pozbawić kwiatów wszelkich właściwości leczniczych.
Suszenie powinno się odbywać w przewiewnym, zacienionym pomieszczeniu lub w suszarni przy temperaturze nieprzekraczającej 35 stopni Celsjusza. Podczas suszenia kwiaty należy rozłożyć w pojedynczą warstwę. Wartościowy surowiec poznaje się po tym, że kwiaty nie zmieniły swojej naturalnej białej barwy i nie utraciły zapachu.
Owocem robinii akacjowej są białe w środku, 12 centymetrowe strączki zawierające małe, nerkowate nasiona ciemnej barwy.
Robinia akacjowa – właściwości lekarskie
Robinia akacjowa posiada bardzo szerokie spektrum zastosowania. Wśród najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych metod jej wykorzystywania wymienia się:
– funkcje wzmacniające organizm,
– łagodzą wszelkie dysfunkcje przewodu pokarmowego,
– łagodząco w zapaleniu dróg żółciowych,
– w stanach zapalnych nerek,
– przeciwzapalnie,
– moczopędnie,
– rozkurczowo,
– wzmacniająco,
– lekko uspokajająco,
– w obrzękach,
– w zaburzeniach przepływu żółci do dwunastnicy,
– w stanach atonicznych,
– w zatruciach wewnętrznych przez leki.
Napary, wyciągi i inne przetwory z kwiatów akacji wzmacniają cały organizm i układ nerwowy oraz podobnie jak przetwory z pokrzywy leczą zmęczenie wiosenne. Dlatego właśnie są szczególnie polecane kobiet po porodzie, osobom wyczerpanym, znerwicowanym, w tym dzieci i młodzieży w okresie dojrzewania.
Robinia akacjowa – sposób użycia
Herbatka akacjowa
Przepis; należy łyżeczkę rozkruszonych kwiatów akacji zalewa się szklanką wrzątku, przykrywa spodeczkiem i zaparza pod przykryciem około 15 minut. Następnie napar odcedza się przez gęste sitko i popija między posiłkami kilkakrotnie w ciągu dnia. Herbatka ma właściwości uspokajające, nasenne, poprawia trawienie i pracę wątroby.
Napar z kwiatów robinii
Przepis; należy 1 łyżkę kwiatów zalać 1 szklanką wrzącej wody, zostawić pod przykryciem na 10-15 minut. Przecedzić i pić 2-3 razy dziennie między posiłkami w celu wzmocnienia, uspokojenia lub poprawy pracy narządów wewnętrznych.
Placuszki z kwiatami akacji
Przepis; należy przygotować ciasto naleśnikowe z dodatkiem mleka i wody gazowanej. Delikatnie mieszamy z zerwanymi kwiatkami, smażymy na oleju małe placuszki. Polewamy syropem klonowym lub posypujemy cukrem pudrem. Istotne jest, żeby kwiatów było dużo w cieście, czyli nie nakładamy masy z wyglądu tylko kwiaty obtoczone w masie. Jeśli nam posmakują, zamroźmy kwiaty robini, zrobimy sobie w zimie przypomnienie lata.
Tonik z kwiatów
Może służyć do codziennego przemywania twarzy rano lub po demakijażu proponuję pachnący tonik robiniowy.
Przepis; należy szklankę kwiatów robinii zalej szklanką wody źródlanej – bez jonów wapnia i magnezu lub po prostu wodą przegotowaną. Po 24 godzinach masz gotowy tonik, dolej jeszcze 2 łyżki octu winnego, wymieszaj. Tak przygotowanym tonikiem możesz nawilżać twarz rano i wieczorem przed nałożeniem kremu. Jest pełen flawonoidów, które na skórę wpływają nawilżająco oraz hamują procesy związane ze starzeniem skóry. Taki tonik możesz przechowywać przez tydzień w lodówce.
