Usunięcie zęba, czyli inaczej ekstrakcja, w niektórych przypadkach jest konieczna. Stomatolodzy na ogól starają się zatrzymać ząb lecząc go i tym samym unikać ekstrakcji. Istnieją metody wstawiania substytutów, takich jak implanty, ale niestety nic nie zastąpi prawdziwego zęba, dlatego warto systematycznie odwiedzać dentystę, aby w razie jakiegokolwiek problemu wykryć go jak najszybciej i rozpocząć leczenie.
Usunięcie zęba: przyczyny
- zapalenie miazgi – znajduje się ona wewnątrz zęba, w kanałach. Gdy miazga jest zainfekowana występuje bardzo duży ból. Składa się ona z nerwów, naczyń krwionośnych i tkanek. Przeważnie stomatolog podejmuje się leczenia kanałowego. Ma ono duże powodzenie. Niestety są przypadki, że choroba miazgi jest nieodwracalna i ząb trzeba usunąć,
- choroby tkanek twardych – jeżeli tkanki są bardzo zniszczone, mogą nie nadawać się do naprawy protetycznej lub zachowawczej. Jest to jeden z najczęstszych powodów usuwania zęba,
- wskazania związane z leczeniem ortodontycznym – zabiegi ortodontyczne, które mają za zadanie korygować wadę zgryzu mogą przyczynić się do usunięcia zębów. Jeśli zęby są duże i w jamie ustnej nie ma miejsca, ekstrakcja jest koniecznością,
- zęby zatrzymane – usuwa się je chirurgicznie. Bardzo często są to tzw. ósemki. Zęby zatrzymane, mimo iż są one w pełni rozwinięte, tkwią w tkance kostnej szczęki. Mogą być umiejscowione krzywo i naciskać na zęby znajdujące się obok. Takie zęby trzeba konieczne usunąć.
Usunięcie zęba: przebieg
Dentysta przed usunięciem zęba podaje zastrzyk znieczulający. Następnie chwyta się ząb odpowiednim narzędziem i wykonuje ruchy mające na celu rozkołysanie zęba. Dzięki temu ząb oddziela się od kości szczęki i wiązadeł. Następuje jego wyciągnięcie. Jeśli ząb był trudny do usunięcia trzeba go wyciągnąć w kawałkach.
Jeżeli doszło do zapalenia tkanek kolejnym etapem jest wyłyżeczkowanie ich. W niektórych przypadkach konieczne jest założenie szwów, które usuwa się po około tygodniu po ekstrakcji. Następnie stomatolog mocuje gazę w miejscu ekstrakcji i zaciśnięcie jej. Ma to na celu zatamowanie krwawienia
Chirurgiczne usunięcie zęba: w niektórych przypadkach konieczne jest usunięcie zęba chirurgicznie. Zabieg wykonuje chirurg szczękowy. Bardzo często są to zęby tzw. ósemki. Są bardzo specyficzne. Położone są bardzo daleko w jamie ustnej i często się psują. Zabieg chirurgiczny jest też konieczny w przypadku zębów zatrzymanych. Są one w pełni wykształcone, ale tkwią w tkance kostnej szczęki.
Chirurgiczne usuniecie zęba może też być konieczne z powodu mocno zakrzywionych mocno zakrzywionych. Zabieg przeprowadzany jest w większości przypadkach w znieczuleniu miejscowym. Czasem w znieczuleniu ogólnym. Chirurg nacina dziąsło i odseparowuje go od tkanek. Z użyciem odpowiedniego narzędzia usuwa go z zębodołu.Chirurg zszywa ranę i mocuje gazę. Zabieg trwa około 45 minut.
Usunięcie zęba: zalecenia po zabiegu
Do 3 dni od zabiegu może utrzymywać się opuchlizna i szczękościsk. Na czwarty dzień sytuacja zacznie się poprawiać. Opuchlizna i ból będą coraz mniejsze. Bardzo ważne jest, aby po ekstrakcji zęba postępować zgodnie z zaleceniem stomatologa. Stomatolog może zalecić środki przeciwbólowe ogólnodostępne w aptekach. Po chirurgicznych usuwaniu zęba, chirurg przepisze antybiotyk.
Płukać zęby wskazanym płynem przez stomatologa lub chirurga trzeba na drugi dzień bardzo powoli i delikatnie. Zbyt intensywne płukanie jamy ustnej może spowodować wypłukanie skrzepu, a tym samym powstanie suchego zębodołu. Roztwór w jamie ustnej należy rozprowadzać delikatnie, najlepiej tylko przechylając głowę na boki. Po 3-4 dniach można zacząć płukać jamę ustną normalnie. Konieczne jest odstawienie palenia na minimum 72 godziny, najlepiej do czasu całkowitego wylecenia rany.
W okolicach rany zęby należy szczotkować ostrożnie, aby nie uszkodzić jej. Odradzane jest picie alkoholu. Na obolałe miejsce należy przykładać zimny okład. Posiłki oraz napoje nie mogą być gorące. Należy jeść płynne pokarmy. Wydawać by się mogło, że dobrym pomysłem jest picie płynów lub zup przez słomkę. Nic bardziej mylnego.
Należy tego unikać, ponieważ może to spowodować usunięcie skrzepy, następnie bardzo bolesne powikłanie jakim jest suchy zębodół. Bardzo dobrze sprawdzają się lody, są zimne i miękkie. Zalecany jest odpoczynek. Nie można nadwyrężać się fizycznie. Po chirurgicznym usunięciu zęba i przyjmowaniu antybiotyku można skorzystać ze zwolnienia lekarskiego.
Usunięcie zęba: powikłania
- suchy zębodół – powstaje w wyniku utraty skrzepu. Przyczynami powstania suchego zębodołu jest na przykład intensywne płukanie ustnej po zabiegu, uszkodzenie go szczoteczka do zębów, naruszenie podczas przyjmowania pokarmów, palenie papierosów. Przy powstaniu suchego zębodołu występuje bardzo silny ból, wrażliwy nawet na delikatny dotyk językiem okolicy rany. Gdy zauważy się brak skrzepu, poczuje silny ból lub po prostu widoczna będzie kość w miejscy rany należy natychmiast udać się do chirurga lub stomatologa. Przepłucze on ranę specjalnymi preparatami i założy opatrunek. Leczenie zębodołu może wymagać kilkukrotnego pojawienia się u dentysty.
- zakażenie bakteryjne zęba lub dziąseł – objawia się ono ostrym bólem. Z rany wydobywa się ropa lub krew.
Każdy organizm przebędzie stan po usunięcia zęba inaczej. U niektórych może występować większy ból, a u innych osób mniejszy. Jedni mogą być bardzo opuchnięci, a u innych osób nie będzie w ogóle nic widać. Jednak, mimo iż dni po ekstrakcji przechodzi się bardzo łagodnie należy pamiętać, że w jamie ustnej znajduje się świeża rana i trzeba być ostrożnym i stosować się do zaleceń stomatologa, aby nie nabawić się komplikacji.
