arachnofobia

Arachnofobia – lęk przed pająkami, przyczyny, objawy i leczenie fobii

Arachnofobia, czyli lęk przed pająkami to częste zjawisko, zaburzenie psychiczne. Objawem tego leku jest paraliżujący strach i niepokój, poczucie zagrożenia. Osoby doświadczające arachnofobii dodają iż wraz z lękiem pojawia się obrzydzenie i wstręt.

Arachnofobia

To jedna z najpopularniejszych fobii na świecie. Kto się nie boi pająka? Kogo pajęczak nie obrzydza? Są jednak osoby dla których kontakt z pająkiem przybiera dramatyczny lęk. Dzięki popularności istnieje wiele metod terapeutycznych mniej lub bardziej skutecznych.

Nazewnictwo tej fobii wywodzi się od greckiego arachne – pająk i phobia-fobia. Jej objawy mogą mieć różne natężenie. Niektórzy doznają strachu tylko przy kontakcie z pająkiem, inni na sam widok pająka, również na fotografii. Poza wyglądem lek może dotyczyć przekonania o tym, że pajęczak jest niebezpieczny i zagraża zdrowiu oraz życiu.

Osoby z silnym lękiem przed pająkami nie muszą nawet widzieć ich na własne oczy, wystarczy, że sobie wyobrażą pająka. Część osób wyobraża sobie pająki o wiele większe niż są one w rzeczywistości. Mimo iż patrzą na pająka to odbierają jego widok jako większy. To utrudnia radzenie sobie ze strachem.

Arachnofobia – przyczyny lęku

Większość fobii, również arachnofobia ma swe przyczyny w dzieciństwie. Dotyczy nie tylko dzieci straszonych pająkami, ale i powielania postaw dorosłych bliskich którzy wykazywali lęk przed pająkami. Dzieci obserwując rodziców uciekających przed pająkiem uczą tej samej reakcji.

Ponadto wymienia się tez lek pierwotny zapisany w genach. Od wychowania i charakteru dziecka zależy czy zostanie on stłumiony w porę i bez problemu. W sposób naturalny, odruchem bezwarunkowym jest ucieczka przed pająkiem, zupełnie nieuzasadniona przesłankami racjonalnymi.

Arachnofobia – objawy fobii

Warto zastanowić się kiedy pojawia się fobia, a kiedy lek ma charakter naturalny, przeciętny. Fobię rozpoznaje siew przypadku irracjonalnego leku, silnego strachu z fizycznymi jego objawami. Wśród nich znajduje się przyspieszony oddech i bicie serca oraz zawroty głowy, omdlenia czy dreszcze.

Również objawem arachnofobii może być gęsia skórka, wymioty czy roztrzęsienie wewnętrzne, drżenie na zewnątrz. U większości osób pojawia się pisk, krzyk na widok pająka. U części osób strach paraliżuje i wówczas osoba taka staje bez ruchu nie umiejąc się poruszyć.

U sporej grupy osób pojawia się chęć ucieczki. Co ważne do osób doświadczających fobii nie przemawiają żadne argumenty.

Arachnofobia – terapia fobii

Terapia arachnofobii bywa skomplikowana. Najskuteczniej jest znaleźć przyczynę leku i ją zniwelować. W wielu przypadkach lek nie wymaga terapii ale są też sytuacje przeraźliwego lęku który zagraża życiu i zdrowiu. Jedną z metod stanowi desensytyzacja (odwrażliwianie), czyli stopniowe zmniejszanie nadmiernej reakcji na pająka.

Metoda jest powolna jednak efektywna. Pacjentowi pokazuje się stopniowo zdjęcia pająków, potem pająki nieożywione, a na koniec żywe okazy. Sukcesywnie buduje się pozytywny obraz pajęczaków poszerzając wiedzę pacjenta o doświadczenia z pajęczakami różnego rodzaju

Ponadto podczas terapii prowadzący każdorazowo neguje przeświadczenie pacjenta o szkodliwości i groźności pająków. Inną metodą jest terapia implozywna. Polega ona na postawieniu pacjenta oko w oko z pająkiem. Po kilkukrotnym powtórzeniu takiego zachowania reakcja na bodziec lękowy powinna być coraz słabsza.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *