Zaparcia opioidowe są skutkiem częstego przyjmowania silnych środków przeciwbólowych. Medycznie, używa się tych substancji w celu zwalczenia silnego bólu u osoby chorej, a także duszności czy kaszlu. W szpitalach wykorzystuje się morfinę, w aptece można znaleźć kodeinę, natomiast na podziemnym rynku-heroinę. Ze względu na swoje właściwości przeciwbólowe, ale także działanie na peptydy w ludzkim organizmie takich jak endorfiny, ludzie używają tych środków podczas choroby nowotworowej.
Pacjenci korzystają z opioidów w celu uśmierzenia bólu, jednak substancje te bardzo silnie uzależniają, jednocześnie wywołując bardzo wiele skutków ubocznych. Oprócz przykładów medycznego zastosowania tych środków, jest również grupa ludzi, która ze względu na modę pije tzw. „Lean”, wypromowany w USA. Jest to kodeina ze sprite’em. Nastolatkowe bardzo często korzystają z takich rozwiązań na imprezach.
Młodzi ludzie jednak w ogóle nie zważają na poważne konsekwencje przyjmowania najsilniejszych leków przeciwbólowych. Właśnie dlatego mamy tak dużo niepożądanych skutków ubocznych jak zaparcia opioidowe, z których później ciężko się wyleczyć. Bowiem to schorzenie, nie ustępuje wraz z czasem, jak wiele chorób. Organizm odczuwa coraz cięższe skutki z płynącym czasem, obniżając poziom życia osoby chorej.
Przyczyny zaparć opioidowych
Środek przeciwbólowy dostaje się do naszego organizmu, działając na receptory opioidowe takie jak mi, kappa i delta. Powodują w ten sposób poopioidowy paraliż jelit (nazewnictwo medyczne). Efektem tego praca naszych jelit, szczególnie jelita grubego jest bardzo spowolniona. W przypadku użycia większych dawek opioidów-może być nawet uniemożliwiona. Z racji tego ,że część naszego systemu trawiennego zatrzymuje się, powstają kamienie kałowe.
Objawy zaparć opioidowych
Najczęstsze objawy to zbyt mała ilość wypróżnień. Zazwyczaj raz na dwa dni, z dużą trudnością oddania stolca i uczuciem niewypróżnienia się. (podobnie jak w przypadku hemoroidów).
Poza tym, objawy występujące rzadziej to uczucie pełności żołądka, całkowita utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, nudności. Mniej spotykane są już zaburzenia rytmu serca czy duszności, jednak w ekstremalnych przypadkach również się zdarzają.
Sposoby leczenia
Leczenie zaparć opioidowych składa się na kilka metod. Nie możemy mieć jednak pewności, że to właśnie jedna z nich zadziała właściwie na dolegliwości. Warto spróbować każdej kolejnej. Wyróżniamy:
- dostarczanie preparatu zawierającego lek przeciwbólowy-oksykodon z antagonistą receptora opioidowego-naloksonu. Takie połączenie sprawia, że lek łączy się z receptorami opioidowymi w jelitach i miejsce opioidów. Nie przedostaje się jednak przez barierę jelit, krwi ani układu nerwowego. Nie blokuje jednocześnie działania przeciwbólowego tych środków.
- leki stosowane przy wszelkiego typu zaparciach, zmiękczające stolec
- metylnaltrekson podawany w postaci iniekcji podskórnej (Zdolność metylonaltreksonu, jako aminy czwartorzędowej do przenikania bariery krew-mózg jest ograniczona. Pozwala to na działanie metylonaltreksonu w tkankach przewodu pokarmowego, bez wpływu na działanie przeciwbólowe opioidów na o.u.n.)
W przypadku zawodnego działania powyższych metod, trzeba usunąć zalegający kał ręcznie. Zazwyczaj takie działanie pomaga, jednak w ciężkich przypadkach konieczna może być hospitalizacja i operacja pacjenta cierpiącego na zaparcia opioidowe.
Zaparcia opioidowe – pomocna profilatyka
Warto tutaj dodać, że niezwykle pomocnym elementem walki z tymi dolegliwościami może być dieta. Stosowanie jadłospisu składającego się z dużej ilości błonnika (10 gramów na każde 1000 spożytych kalorii) zapewni lepsze funkcjonowanie jelit. Warto też udać się do dietetyka klinicznego ,który może pomóc nam w stosowaniu wybranych szczepów probiotyków. Jest ich bowiem na rynku bardzo dużo, a tylko wybrane pozwolą nam znacznie usprawnić działanie układu pokarmowego.
Wyeliminowanie w diecie produktów wysokoprzetworzonych wpłynie pozytywnie na naszą jakość życia i funkcjonowanie podczas choroby. Warto nakreślić też o suplementacji witaminami i kwasami omega 3. Skupmy się w tym miejscu na kupieniu produktu, który nie jest metylowany (niezwykle ważne) i nabywaniu suplementów, które goszczą w aptekach (mamy wówczas pewność, że jest to najwyższa jakość).
Doskonałą profilaktyką będzie również aktywność fizyczna. Najlepiej na łonie natury, gdzie powietrze jest czyste. Dietetyka kliniczna niejednokrotnie udowodniła w swoich badaniach, że środowisko naturalne dla człowieka przynosi często dużą ulgę w dolegliwościach. Krystalicznie świeże powietrze, miękki, naturalny grunt. Najprościej będzie spacerować po lesie lub uprawiać nordic walking. Warto jest skupić się zmianie stylu życia.
Wnieść do niego różne aktywności, przypomnieć naszemu ciału, że jest stworzone do ruchu ,a także spożywaniu produktów, które nie mają w sobie setek różnych, nieznanych nam substancji. Jest to rzecz, która niejednokrotnie pomogła milionom ludzi na świecie. Medycynie konwencjonalnej trzeba pomóc swoim zaangażowaniem i chęcią wyleczenia dolegliwości, jakie nam doskwierają.
