Anorgazmia jest chorobliwym stanem braku możliwości osiągnięcia orgazmu, pomimo umiejętności podniecenia seksualnego. Powodem tego stanu jest niedobór testosteronu oraz estrogenów przy jednoczesnym nadmiarze progesteronu. Czasem powodem jest stan psychiczny spowodowany urazem na tle seksualnym z dzieciństwa, czyż przeszłości.
Anorgazmia – wyjątkowa choroba
To bez wątpienia nietypowe schorzenie dotykające kobiety. Istotną choroby jest brak orgazmu mimo akceptacji partnera i występującego podniecenia seksualnego. Przyczyną choroby są zaburzenia hormonalne, czasem uzależnienie lub uraz.
Dysfunkcje orgazmu mają charakter sytuacyjny i pojawiają się w określonych okolicznościach lub w zbliżeniach z określonymi partnerami. Mimo iż statystyki wskazują że aż 20% kobiet ma problem z orgazmem, to nie świadczy jeszcze o anorgazmii. Choroba dotyczy skrajnych przypadków, kiedy mimo zmiennych orgazm jest nieosiągalny.
Czynniki somatyczne wywołujące anorgazmię
Wśród fizjologicznych przyczyn anorgazmii wymienia się wady wrodzone lub nabyte w obrębie narządów rodnych, głównie pochwy. Ponadto najpopularniejszym powodem anorgazmii są zaburzenia hormonalne, które wpływają degradująco na libido. Do tych zaburzeń zalicza się dysfunkcje tarczycy jak też hiperprolakrtynemię.
Ponadto w tej grupie znajdują się też zaburzenia neurologiczne jak uszkodzenie nerwów praz zaburzenia związane z przebytymi operacjami, również zmiany poporodowe. Częstą przyczyną choroby są również infekcje i zapalenia układu moczowo-płciowego oraz hipotonia, zmiany menopauzalne. Ostatecznie za powodów wymienia się również brak kurczliwości mięśni Kegla.
Leczenie tychże przyczyn polega na leczeniu ginekologicznym lub endokrynologicznym w zależności od przypadku. Polecana metoda w leczeniu jest kontrolowana masturbacja co prowadzi do odkrywania sposobów podniecenia sfer erogennych jakie mają szansę zakończyć się orgazmem. Bardzo ważnym elementem terapii jest fizjoterapia w zakresie wzmacniania mięśni Kegla i grupy mięśni krocza.
Blokada psychiczna
Drugą z grup czynników wywołujących anorgazmię są czynniki psychologiczne. Mamy z nimi do czynienia kiedy wykluczone zostaną powody somatyczne. Do przyczyn psychicznych zaliczane są przemoc seksualna w przeszłości, traumatyczne przeżycia seksualne, stany lekowe związane z ciążą lub brakiem intymności a także stany depresyjne pogarszające nastrój i powodujące zmęczenie fizyczne.
Blokadzie psychicznej sprzyja również konflikt w związku, kultura erotyczna, nieudany dobór partnera, czy chęć dominacji. Pomaga w tych wypadkach psychoterapia skupiająca się na określeniu warunków umożliwiających orgazm i ich przywróceniu. Czasem terapii wymaga związek, więzi między partnerami, czasem potrzebna jest gruntowna edukacja seksualna. Zaleca się też przedłużanie i urozmaicanie gry wstępnej, by bardziej rozbudzić partnerkę.
Poza psychiką anorgazmię wywoływać może określone wychowanie i kultura. Restrykcyjne wychowanie w kwestii stosunku płciowego prowadzi do kłopotów w odczuwaniu przyjemności ze stosunku, w tym osiągania orgazmu.
Skutki anorgazmii
Skutkiem choroby są liczne problemy psychiczne kobiety, w tym histerie, depresja. Poza pogorszeniem się stanu psychicznego może dojść także do podupadania na zdrowiu, wystąpić może przekrwienie bierne w okolicy miednicy mniejszej, przerosty okolicy przymacicza.
