Dermografizm to mało estetyczne oraz bolesne, nieprzyjemne schorzenie. Nazywane bywa również pokrzywką dermograficzną. Jest to rodzaj reakcji alergicznej na ucisk skóry, czy zadrapanie, otarcie. Objawem dermografizmu jest zaczerwienienie i bąble, które pojawiają się niemal natychmiast.
Dermografizm z bliska
Wystarczy silniejszy dotyk, uścisk, by dermografizm ukazał się w postaci pełnoobjawowej. Na skórze pojawia się wyraźny ślad po dotyku, kontakcie. Nazwa dermografizm nie wskazuje jednoznacznie na objaw schorzenia, aczkolwiek pisanie po skórze choćby paznokciem daje objaw zaczerwienienia, które w określonym wzorze może wyglądać jak tatuaż. Niestety zaczerwienienie to nie tylko objaw estetyczny ale również wstęp do złożonego repertuaru dolegliwości jak świąd i obrzęk. Drapanie się pogarsza w tym wypadku sytuację. Wiele osób cierpiących z powodu dermografizmu w ramach żartu celowo tworzy na skórze rozmaite wzory i kształty. Pokrzywka wywołana dotykiem znika po kilku minutach, czasem potrzebuje kilku godzin na samoistne ustąpienie, niemniej nawet w tak krótkim czasie może dokuczać swymi objawami pieczenia i swędzenia.
Przyczyny występowania schorzenia
Pokrzywka dermograficzna, fizykalna jest jedną z najszerzej występujących odmian pokrzywki. Dotyczy ona niemal 5% populacji, najczęściej odnosi się do kobiet. Przyczyny występowania pokrzywki nie są jasne, jednak upatruje się ich w traumatycznym przeżyciu, wstrząsie psychicznym, nerwicy, często towarzyszy nerwicy serca.
Różne oblicza pokrzywki
Pokrzywka dermograficzna może występować jako dermografizm czerwony wynikający z rozszerzenia się naczyń krwionośnych (naczynia krwionośne stają się przepuszczalne i przepuszczają surowicę krwi do przestrzeni skóry właściwej) dając objaw bąbli pokrzywkowych, jak też dermografizmu białego, który towarzyszy AZS. Wówczas po otarciu naskórka pojawia się jasna, biała smuga, która wynika ze skurczu naczyń krwionośnych. Trzecią postacią dermografizmu jest dermografizm żółty objawiający się żółtymi zmianami na skórze w wyniku ucisku lub zadrapania. Ta ostatnia postać może zwiastować żółtaczkę i wymaga kontroli lekarskiej.
Leczenie dermografizmu
Schorzenie pokrzywki dermograficznej nie rodzi poważnych komplikacji ale jest uciążliwe dla codziennego funkcjonowania, powoduje dyskomfort i utrudnia życie. Zwłaszcza altem o pokrzywkę nie trudno, gdy skóra w większości jest odsłonięta i narażona na rozmaite bodźce. W zależności od tego jak bardzo organizm i jego skóra są wrażliwe, reakcja alergiczna pojawia się niemal przy każdym dotyku, nawet przy uścisku dłoni. Stąd też wymaga ona leczenia. Polega ono na przyjmowaniu leków antyhistaminowych i glikosteroidowych. Pomaga również stosowanie leków stabilizujących komórki tuczne, z których uwalniana jest histamina podczas reakcji. Terapia pokrzywki może trwać nawet kilka miesięcy, jednak najczęściej jest ona skuteczna i przynosi pacjentom ulgę. By nie narażać się na nadmierne objawy warto unikać podrażnień. Zmienić bieliznę i odzież na taką, która nie drażni skóry, wyeliminować rzeczy wełniane i nie wystawiać skóry na słońce ani nie przegrzewać się. W chwilach nasilenia świądu można spróbować łagodzić objawy pokrzywki mentolem. Pomóc w leczeniu może tez terapia z psychologiem. Nie rzadko problem leży w psychice pacjenta i to właśnie terapia psychologiczna daje doskonały efekt.
