Gorączka Zachodniego Nilu to choroba przenoszona w szczególności przez komary. W wielu przypadkach może przebiegać bezobjawowo, przybrać postać lekkiej grypy, ale też może skończyć się śmiercią. Podstawową odpowiedzialność za roznoszenie choroby odpowiedzialny jest przede wszystkim jeden owad, komar egipski (Aedes aegypti). Przenosi on zarówno flawiwirusy, jak denga i gorączki Zachodniego Nilu, jak i zarodźca malarycznego.
Gorączka zachodniego Nilu – przyczyny
Postać pod jaką może wystąpić gorączka Nilu zachodniego jest bardzo różnorodna od postaci lekkiej do ciężkiej.
Przyczyn powstania Gorączki Zachodniego Nilu upatruje się w jednoniciowym wirusie Zachodniego Nilu (WNV) który został zaliczony do rodzaju Flavivirus. Pierwotnym rezerwuarem tego rzadko spotykanego wirusa zachodniego Nilu są ptaki. W jaki więc sposób dochodzi do zakażenia? Jakie są jego przyczyny? Otóż wirus transmitowany jest od ptaków na inne ptaki i ssaki przez komary.
W sporadycznych przypadkach odnotowano także wirusa u takich zwierząt jak psy, koty czy konie itp.
Niestety możliwe jest także przeniesienie wirusa gorączki zachodniego Nilu drogą wertykalną na płód. Odnotowano także pojedyncze przypadki zakażeń w konsekwencji przeprowadzenia transfuzji krwi i przeszczepu oraz zakażenia laboratoryjne.
Gorączka zachodniego Nilu – objawy
Choroba ma przebieg dwufazowy. W początkowym stadium jej objawy nie są dość charakterystyczne dlatego zazwyczaj są mylone z grypą bo ją właśnie przypominają. Wczesnemu stadium choroby towarzyszy dość wysoka gorączka z jednoczesnymi bólami mięśni i stawów. W zależności od indywidualnych cech odpornościowych człowieka mogą występować znaczne powiększenia węzłów chłonnych.
Drugi etap to faza ostra choroby. Charakteryzuje się ona ciężkim przebiegiem i towarzyszy jej zazwyczaj:
– bardzo wysoka gorączka,
– dystroficzne bóle mięśni,
– nudności,
– torsje,
– ból gardła,
– zaburzeniami chodu,
– silny i trudny do zwalczenia ból głowy,
– wysypka,
– silny obrzęk węzłów chłonnych,
– sztywność karku,
– zaburzeniami świadomości,
– śpiączka,
– drgawki,
– rozbicie,
– wstrząsy,
– paraliż.
Istnieje w medycynie interpretacja która wskazuje na jeszcze cięższą postać wirusowej gorączki zachodniego Nilu. Rozpoznawana jest ona pod nazwa zapalenia mózgu zachodniego Nilu. Statystycznie przyjmuje się iż dotyka jednej ze 150 osób która chorują na gorączkę zachodniego Nilu i dochodzi do zakażenia w skutek przenikania wirusa przez barierę krew a mózg. Ta forma choroby jest bardzo niebezpieczna i groźna dla życia pacjenta.
Gorączka zachodniego Nilu – leczenie
Objawy wirusa Zachodniego Nilu mogą przypominać inne choroby lub problemy zdrowotne. Dlatego niezwłocznie po zaobserwowaniu niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem specjalistą który będzie w stanie postawić prawidłową diagnozę.
Warto pamiętać iż w większości odnotowanych przypadków choroba przebiega bezobjawowo lub daje jedynie łagodne objawy. Nie oznacza to że należy bagatelizować jej symptomy ponieważ gdy dojdzie do rozwinięcia się choroby, pierwsze charakterystyczne objawy pojawiają się po 2–15 dniach. Bardzo często do złudzenia przypominają one fazę początkową grypy wraz z gorączką i bólem głowy dlatego zazwyczaj opóźnione jest postawienie ostatecznej diagnozy.
Odnotowane są przypadki u niektórych osób gdzie dochodzi do całkowitego wyzdrowienia, ale u części pacjentów obserwuje się powikłania pod postacią przewlekłych dolegliwości mięśniowych, bólów głowy, uczucia zmęczenia, depresji, zaburzeń pamięci i koncentracji oraz zaburzeń funkcjonowania.
W celu postawienia ostatecznej diagnozy niezbędne jest udanie się do lekarza specjalisty który zleci badania profilaktyczne, przeprowadzi wywiad na temat ogólnego stanu zdrowia oraz ewentualnych podróży do krajów egzotycznych itp.
Czy istnieje jeden sprawdzony sposób na gorączkę zachodniego Nilu? Otóż nie, leczenie nie jest jednoznaczne w oparciu o jeden skuteczny lek. Konieczne jest szczególnie w ciężkiej postaci choroby oraz jej skrajnej formy zapalenia mózgu zachodniego Nilu hospitalizacja. Tylko w placówce medycznej możliwe jest profesjonalne zapewnienie podstawowych środków leczniczych, zaleca się podawanie kroplówki w celu uzupełnienia płynów dożylnych, niekiedy niezbędne jest wsparcie pracy oddechowej poprzez podłączenie do respiratora, działania zapobiegawcze eliminujące infekcje towarzyszące lub nawracające.
Niestety choroba ta obarczona jest także możliwością wystąpienia powikłań. Wśród najczęściej spotykanych wymienia się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i stałe stany przewlekłych dolegliwości mięśniowych, bóle głowy, zaburzenia pamięci i koncentracji, uczucie chronicznego zmęczenia, a także indukowana w ten sposób depresja.
Niestety pomimo dynamicznie rozwijających się dziedzin medycyny jak do tej pory nie opracowano szczepionki aby zapobiec wirusa Zachodniego Nilu.
Najlepszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem jest stosowanie profilaktyki czyli zapobieganiu ukąszeniom poprzez stosowanie środków odstraszających owady, dodatkowo zaleca się noszenie na zewnątrz odzieży okrywającej większość części ciała. Warto też jeśli jest to możliwe ograniczyć do minimum wychodzenie z domu w godzinach porannych oraz wieczornych, wówczas właśnie odnotowuje się największą aktywność komarów które przenoszą wirusa gorączki zachodniego Nilu.
