Glista ludzka – objawy, leczenie, przyczyny

Glista ludzka to nic innego jak pasożyt jelita cienkiego człowieka. Charakteryzuje się obłym kształtem i ciałem średnicy 3-6 mm. Pokrywa ją gruby, delikatnie prążkowany, napięty oskórek barwy różowej lub kremowej. Dojrzała samica glisty ludzkiej osiąga 40 cm długości, natomiast samiec 25 cm.

Glista ludzka, jest zwierzęciem rozdzielnopłciowym. Oba końce ich ciała są cieńsze, przy czym u samca ostatni odcinek leżący poza odbytem zakrzywia się ostro w dół. Pasożyt ten jest koloru żółtawego z delikatnie różowawym odcieniem. Na końcu przednim znajduje się otwór ustny okolony trzema tzw. wargami. Glista żyjąc w jelicie cienkim człowieka odżywia się strawionym i przygotowanym już do resorpcji pokarmem, w pewnych wypadkach glista może pobierać także krew. U glist, podobnie jak u tasiemców nie ma gruczołów trawiennych – u pasożytów są one zbędne z racji tego, że pobierany jest już przerobiony i gotowy do wchłonięcia pokarm.

Częstość występowania glistnicy w Polsce przez różnych badaczy jest oceniana od 1 do 18%, a w niektórych populacjach nawet 40–50%. Powszechnie uważa się że glista znacznie częściej dotyka dzieci niż osoby dorosłe. Przyjmuje się iż może to być związane z dziecięcym zwyczajem trzymania palców przy ustach oraz niewyrobieniem przyzwyczajeń higienicznych.

Glista ludzka – przyczyny

Glista ludzka jest pasożytem żyjącym w organizmie człowieka i przedostającym się do niego w różny sposób. Źródłem życia dla glisty ludzkiej może być np. woda, jedzenie, różnego rodzaju brudy w których powstają larwy. Aby mógł nastąpić, rozpocząć się proces rozwoju glisty ludzkiej konieczne jest spełnienie odpowiednich warunków takich jak miedzy innymi tlen. W tym celu przedostają się do układu krwionośnego oraz płuc. Tam dorastają i m.in. przez wątrobę, płuca i oskrzela wędrują do krtani, gdzie są odruchowo połykane. Trafiają do żołądka, a potem jelita cienkiego, gdzie osiągają dojrzałość płciową i rozmnażają się.

Najczęściej do zakażenia tym robakiem dochodzi za pośrednictwem środowiska zewnętrznego. Głównym źródłem ich bytowania i przechorowywania jaj glist są:
– ziemia,
– woda,
– świeże warzywa,
– owoce.

Po kilku godzinach bytowania jaj glisty ludzkiej w organizmie człowieka następuje przekształcenie w drugą fazę stadium larwy, która pokonując naczynia chłonne lub krwionośne jelit dostaje się do żyły wrotnej, stąd do wątroby, a następnie przez tętnicę płucną lewą i prawą do płuc. Tu larwy rozrywają pęcherzyki płucne i już w II lub III stadium rozwojowym przedostają się do oskrzeli, tchawicy i jamy ustnej, po czym ponownie połknięte wracają do jelit. Cały rozwój od zakażenia jajami, aż do dojrzałości płciowej rozwijających się z nich glist trwa około pięciu tygodni.

Glista ludzka -objawy

Glista ludzka która występujące w małych ilościach zazwyczaj nie powodują poważniejszych zaburzeń, czasami jednak nawet i wtedy mogą wywoływać szereg objawów chorobowych, a wszystko to ma związek z działaniem:
– toksycznym,
– mechanicznym
– drażniącym.

Wśród najczęściej pojawiających się objawów towarzyszących rozwojowi glisty ludzkiej w organizmie zaliczamy miedzy innymi:
– katar oskrzeli,
– krwawienie z płuc,
– nieżyt kiszek,
– silne bóle,
– biegunkę,
– dysfunkcje wyrostka robaczkowego,
– nieprzyjemne odczucie pod skórą
– ślinotok
– spadek apetytu
– nocne ataki lęku
– zgrzytanie zębów
– zapalenie oskrzeli
– duszności astmatyczne
– niedokrwistość
– infekcje dróg oddechowych

Wśród dzieci najczęstszymi objawami są:

– rozdrażnienie bez powodu,
– zapalenie spojówek,
– brak apetytu,
– bóle brzucha,
– wymioty u dzieci i nudności,
– bezsenność u dzieci,
– biegunki,
– świąd skóry,
– wypryski.

Glista ludzka – leczenie

Leczenie przeprowadza się zazwyczaj w warunkach domowych z wykorzystaniem licznych leków farmakologicznych. Wśród najczęściej stosowanych zalicza się:
– albendazol,
– mebendazol,
– pyrantel.

Efekty terapii kontroluje się po 2 tygodniach. W tym celu dokonuje się badania kału. W przypadku niepowodzenia, kurację się powtarza. Prawidłowe leczenie prowadzi zwykle do eliminacji pasożytów i ustąpienia dolegliwości. Należy w czasie leczenia i po nim rygorystycznie przestrzegać higieny osobistej. Podyktowane to jest możliwością szybkiego nawrotu choroby. W tym celu należy codziennie zmieniać bieliznę pościelową i osobistą, dezynfekować urządzenia sanitarne, dokładnie czyścić podłogę i dywan odkurzaczem.

Groźną konsekwencją glistnicy jest zahamowanie wzrostu oraz wagi u dzieci. Dziecko przestaje przybierać na masie ciała. Wędrujące po organizmie malucha larwy wywołują zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc. Wcześniej dziecku doskwiera uciążliwy kaszel. Może też miewać napady duszności, podobne do tych, które wywołuje astma. Ponieważ ludzie cały czas przełykają ślinę, larwy glisty wracają do przewodu pokarmowego. Tam się rozmnażają i wszystkie objawy choroby zaczynają się od nowa uwidaczniać. Glista ludzka żyje nawet dwa lata.